U-581

U-581

Klasa	okręt podwodny
Typ	VII C
Historia
Stocznia	Blohm und Voss
Położenie stępki	25 września 1940
Wodowanie	12 czerwca 1941
Kriegsmarine
Wejście do służby	31 lipca 1941
Zatopiony	2 lutego 1942
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	769 t 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Zanurzenie testowe	230 m Obliczona głębokość krytyczna: 250–295 m
Napęd
spalinowo-elektryczny Na powierzchni: Dwa turbodoładowane, 6 cylindrowe silniki wysokoprężne M6V 40/46, Germaniawerft, o łącznej mocy od 2800 do 3200 KM (2400 kW) przy 470 do 490 obr./min W zanurzeniu: Dwa silniki elektryczne AEG GU 460/8-276 o łącznej mocy 750 KM i rozwijające max 296 obr./min
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	17,7 w. 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni: 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu: 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14), lub 39 min TMB, lub 26 min TMA, działo 88 mm, działko 20 mm, karabin maszynowy MG 42
Załoga	44 do 52

U-581 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Jedynym dowódcą był Kptlt. Werner Pfeifer.

Okręt został wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem treningu i zgrania załogi. Od grudnia 1941 roku w 7. Flotylli jako jednostka bojowa.

Odbył dwa patrole bojowe, podczas których zatopił (prawdopodobnie) jeden okręt pomocniczy – brytyjski trawler ZOP HMS „Rosemonde” (364 t).

Celem drugiego patrolu U-581 na początku 1942 roku miały być wody wokół Nowej Fundlandii, ale wiadomość o storpedowaniu brytyjskiego transportowca wojska „Llangibby Castle” przez U-402 w pobliżu Azorów spowodowała zmianę rozkazów. Uszkodzony statek schronił się w neutralnym porcie Horta na wyspie Faial. Władze portugalskie zezwoliły na dwutygodniowy postój celem naprawy uszkodzeń, jednak przedłużenie tego okresu skutkowałoby internowaniem statku. U-Boot dostał się do portu, ale kamienny pirs osłaniał nieprzyjacielską jednostkę. 2 lutego 1942 roku U-581 został wykryty przez brytyjskie niszczyciele. HMS „Westcott”(inne języki) zaatakował go bombami głębinowymi i staranował. Zginęło 4 członków załogi okrętu podwodnego; 41 rozbitków zostało uratowanych przez załogi alianckich okrętów (drugim był niszczyciel eskortowy HMS „Croome”). Drugi oficer, Walter Sitek, zdołał dopłynąć wpław 6 kilometrów do wyspy Pico (Azory), a następnie poprzez neutralną Hiszpanię dotrzeć do Niemiec. Później dowodził U-17, U-981 i U-3005.

• Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939–1942. Warszawa: Magnum, [1998], s. 515-518. ISBN 83-85852-26-3.
• U-581. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-08]. (ang.).
• "U 581" : Interrogation of Survivors. uboatarchive.net. [dostęp 2012-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 lutego 2017)]. (ang.).