Teodor Kajetan Szydłowski

Teodor Kajetan Szydłowski
	; Lubicz
Rodzina	Szydłowscy
Data urodzenia	ok. 1714
Data śmierci	1792
Dzieci	Elżbieta z Szydłowskich Grabowska
	Odznaczenia

Teodor Kajetan Szydłowski herbu Lubicz (ur. około 1714, zm. 1792) – kasztelan mazowiecki w latach 1768–1779, chorąży ziemi warszawskiej, wojewoda płocki w latach 1779–1791, rotmistrz Kawalerii Narodowej w latach 1783–1786, sędzia grodzki warszawski w 1764 roku, właściciel miasta Praga (dziś Warszawa).

Życiorys

Ojciec Marianny Szymanowskiej, pierwszej żony Dyzmy Szymanowskiego, szambelana króla Augusta III^[1], Ewy, matki Moniki Sobolewskiej i Marianny Gutakowskiej, Józefy Kickiej, żony Onufrego Kickiego (babki Natalii Kickiej) oraz Elżbiety z Szydłowskich Grabowskiej, kochanki króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Poseł na sejm 1762 roku z ziemi nurskiej^[2]. Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku^[3], poseł na sejm konwokacyjny (1764) z ziemi warszawskiej^[4]. Poseł na sejm elekcyjny 1764 roku z ziemi warszawskiej^[5]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z ziemi warszawskiej^[6], jako deputat od Rzeczypospolitej podpisał jego pacta conventa^[7]. W 1764 roku na sejmie koronacyjnym wyznaczony do komisji do compositio inter status^[8].

Poseł na sejm 1766 roku z ziemi warszawskiej^[9]. Marszałek ziemi warszawskiej w konfederacji radomskiej^[10] W 1767 roku jako poseł na Sejm Repninowski, wszedł w skład delegacji, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej^[11].

Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór^[12]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[13]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku^[14].

Na sejmie 1780 roku został konsyliarzem Rady Nieustającej^[15]. Członek Departamentu Policji Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1783 roku^[16].

Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego w 1788 roku^[17]. Członek Komisji Wojskowej Obojga Narodów w 1788 roku^[18].

W 1780 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1766 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[19].

Przypisy

↑ Polski Słownik Biograficzny, "Dyzma Szymanowski, h. Jezierza (ok.1719-1784)", Andrzej Haratym i Michał Korwin-Szymanowski,Tom L/1. zeszyt 204, Warszawa-Kraków. Polska Akademia Nauk, 2014, ISBN 978-83-63352-36-3. s. 53-55
↑ Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Warszawskiego, w Roku, 1762, s. 19.
↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, s. 5.
↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 93.
↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 102.
↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 92.
↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 21.
↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1850, s. 150.
↑ Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny, 2019, T. 125, nr 4, s. 882.
↑ Szczęsny Morawski, Materyały do konfederacyi barskiej r. 1767-1768: z niedrukowanych dotąd i nieznanych rękopisów Lwów 1851, s.29.
↑ Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. II , s. 318.
↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.
↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 582.
↑ Kolęda warszawska na rok przybyszowy 1783, Warszawa 1783, [b.n.s]
↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 470.
↑ Tadeusz Korzon, Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta, 1764-1794. Badania historyczne ze stanowiska ekonomicznego i administracyjnego, t. V, 1897, s. 31.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 224.

Bibliografia

Andrzej Sikorski: Szydłowski Teodor. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 618–623. ISBN 978-83-63352-26-4.

[1] Polski Słownik Biograficzny, "Dyzma Szymanowski, h. Jezierza (ok.1719-1784)", Andrzej Haratym i Michał Korwin-Szymanowski,Tom L/1. zeszyt 204, Warszawa-Kraków. Polska Akademia Nauk, 2014, ISBN 978-83-63352-36-3. s. 53-55

[2] Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Warszawskiego, w Roku, 1762, s. 19.

[3] Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, s. 5.

[4] Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 93.

[5] Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 102.

[6] Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 92.

[7] Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 21.

[8] Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1850, s. 150.

[9] Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny, 2019, T. 125, nr 4, s. 882.

[10] Szczęsny Morawski, Materyały do konfederacyi barskiej r. 1767-1768: z niedrukowanych dotąd i nieznanych rękopisów Lwów 1851, s.29.

[11] Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. II , s. 318.

[12] Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.

[13] Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.

[14] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.

[15] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 582.

[16] Kolęda warszawska na rok przybyszowy 1783, Warszawa 1783, [b.n.s]

[17] Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 470.

[18] Tadeusz Korzon, Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta, 1764-1794. Badania historyczne ze stanowiska ekonomicznego i administracyjnego, t. V, 1897, s. 31.

[19] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 224.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]