TCG Göksu
 TCG „Göksu” po modernizacji (2015) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
2 kwietnia 1979 |
| Wodowanie |
3 listopada 1979 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS Estocin (FFG-15) |
| Wejście do służby |
10 stycznia 1981 |
| Wycofanie ze służby |
3 kwietnia 2003 |
 Turecka Marynarka Wojenna
| |
| Nazwa |
TCG Goksu (F-497) |
| Wejście do służby |
4 kwietnia 2003 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna: 4100 t |
| Długość |
135,6 metra |
| Szerokość |
13,7 metra |
| Zanurzenie |
5,8 m (sam kadłub) |
| Napęd | |
| 2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny | |
| Prędkość |
+29 węzłów |
| Zasięg |
4500 Mm przy 20 w. |
| Sensory | |
| radar 3D SMART-S, radar AN/SPS-55 Surface Search | |
| Uzbrojenie | |
| przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI 1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm, CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0, 1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6, ośmiokomorwa wyrzutnia Mk 41 VLS | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP) |
| Wyposażenie | |
| system GENESIS | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2 x śmigłowce S-70B-28 | |
| Załoga |
181 |
TCG Göksu (F-497) – turecka fregata rakietowa typu Gabya, ósma i jednocześnie ostatnia jednostka z serii. Dawny USS „Estocin” (FFG-15).
Służba w US Navy
[edytuj | edytuj kod]
Fregatę zamówiono w stoczni Bath Iron Works 27 lutego 1976 roku jako jedną z fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Położenie stępki odbyło się 2 kwietnia 1979, zaś wodowanie 3 listopada 1979 roku. Okręt wcielono do służby w US Navy 10 stycznia 1981 jako USS „Estocin” (FFG-15). Okręt został wycofany ze służby 3 kwietnia 2003 roku i przekazany stronie tureckiej[1].
W czerwcu 1997 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których zawinął do Gdyni[2].
Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej
[edytuj | edytuj kod]Jednostka ta jest ostatnią z dwóch okrętów typu Oliver Hazard Perry które Türk Deniz Kuvvetleri zakupiła w 2002 roku. Tym samym okręt dołączył do trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku oraz w roku 1999 na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG „Göksu”, dawny USS „Estocin” (FFG-15), wcielony został do służby 4 kwietnia 2003[3][4].
Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie[5][6].
W czerwcu 2015 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których po raz kolejny w swojej karierze zawinął do Gdyni[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ USS Estocin (FFG 15) [online], www.navysite.de [dostęp 2021-02-28].
- ↑ Robert Rochowicz, Andrzej Kiński. Międzynarodowe ćwiczenia morskie BALTOPS'97. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 7/97, s. 58-59, 1997. Magnum-X. ISSN 1230-1655.
- ↑ TCG Goksu F-497 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27].
- ↑ GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
- ↑ Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27].
- ↑ Typ Oliver Hazard Perry (FFG) - OHP na świecie [online], okretynawodne.pl [dostęp 2021-02-27].
- ↑ Marcin Chała, Łukasz Pacholski. BALTOPS 2015. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2015. XIX (159), s. 8-11, lipiec-sierpień 2015. Warszawa: Magnum X.