William Ronald Fairbairn
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
psychoanalityk |
| Narodowość |
szkocka |
William Ronald Fairbairn (ur. 11 sierpnia 1889 w Edynburgu, zm. 31 grudnia 1964 tamże) – psychoanalityk działający w Brytyjskim Towarzystwie Analitycznym w latach trzydziestych XX wieku. W jego rozumieniu celem motywacji człowieka jest zawsze więź (a nie gratyfikacja czy rozładowanie jak u Zygmunta Freuda)[1]. Uważał, że opisywane przez Melanie Klein obiekty wewnętrzne (prześladowcze, niszczące) są wynikiem realnych niepowodzeń rodzicielskich i stanowią kompensacyjny substytut relacji (relacja z obiektem wewnętrznym, a nie z realnymi ludźmi na zewnątrz)[1]. Opisywał, że człowiek uwewnętrznia niezaspakajające obiekty rodzicielskie (nieresponsywne) i przypisuje je w fantazji, jako część siebie[1]. W ten sposób można rozumieć proces powtarzania raniących relacji i nieświadomego poszukiwania podobnych obiektów.