Wiktoryja Kiebikawa
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||
| Trener |
Igor Figurienko | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Wiktoryja Wasiljeuna Kiebikawa (biał. Вікторыя Васільеўна Кебікава; ur. 1 września 1985 r. w Homlu) – białoruska bokserka, brązowa medalistka mistrzostw świata, srebrna medalistka mistrzostw Europy. Występowała w kategoriach od 75 do 81 kg[1].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Boks zaczęła uprawiać w 2005 roku.
Na mistrzostwach Europy w Sofii w 2014 roku zdobyła brązowy medal w kategorii do 81 kg. W ćwierćfinale wygrała z Rosjanką Lubow Jusupową. W półfinale przegrała z Węgierką Petrą Szatmári[2].
Dwa lata później ponownie zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w bułgarskiej stolicy. Po zwycięstwie w ćwierćfinale z Niemką Iriną Schönberger przegrała w walce o finał z Mariją Urakową z Rosji[3]. Podczas listopadowych mistrzostw świata zdobyła brązowy medal. W ćwierćfinale wygrała z Farizą Szołtaj z Kazachstanu. Zawody skończyła, po porażce w półfinale z Kolumbijką Jessicą Sinisterrą[4].
W sierpniu 2019 roku na mistrzostwach Europy w Alcobendas zdobyła srebrny, przegrywając decydującą walkę z Turczynką Elif Güneri[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ New Delhi 2018 AIBA Women's World Boxing Championships - Athlete Profiles. AIBA. s. 282–283. [dostęp 2018-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)]. (ang.).
- ↑ Дзве бронзавыя ўзнагароды заваявала жаночая зборная Беларусі па боксе на чэмпіянаце Еўропы. BelTA, 2016-11-23. [dostęp 2018-11-23]. (biał.).
- ↑ З САФІІ З МЕДАЛЯМІ!. Uniwersytet Homelski, 2018-06-15. [dostęp 2018-11-23]. (biał.).
- ↑ Вікторыя Кебікава заваявала бронзу ЧС па боксе ў Нью-Дэлі. Białoruskie Radio Racja, 2018-11-23. [dostęp 2018-11-23]. (biał.).
- ↑ Виктория Кебикова завоевала серебряную медаль чемпионата Европы по боксу в Испании. Obszczenacyonalnoje tielewidienije, 2019-09-01. [dostęp 2019-09-01]. (ros.).