[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Walec hiperboliczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grafika walca hiperbolicznego

Walec hiperbolicznywalec, w którym stałą krzywą jest hiperbola, a jego generatory są prostopadłe do płaszczyzny tejże hiperboli. Kwadryka w układzie współrzędnym jest opisana równaniem:

Parametry

[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnię prostokreślną walca można sparametryzować:

Krzywizna Gaussa

[edytuj | edytuj kod]

Miarą zakrzywienia powierzchni walca hiperbolicznego jest:

Współczynniki i pomagają w dowodzeniu Theorema Egregium, czyli Twierdzenie wyborne (krzywizna powierzchni jest niezmiennikiem wszelkich przekształceń, które nie zmieniają odległości mierzonych na tej powierzchni)

Współczynniki pierwszego stopnia

[edytuj | edytuj kod]

Współczynniki Christoffela pierwszego stopnia dowolnej powierzchni Riemannowskiej można zdefiniować, posługując się współczynnikami i wzorem kwadryki, dzięki którym można zbadać krzywiznę w każdym punkcie półpłaszczyzny hiperbolicznej.

Współczynniki drugiego stopnia

[edytuj | edytuj kod]

W przypadku współczynników Christoffela drugiego stopnia, trzeba posłużyć się współczynnikami i wzorem kwadryki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • W.H. Beyer: CRC Standard Mathematical Tables. CRC Press: Boca Raton, 1987, s. 210–211.
  • D. Hilbert: Geometry and the Imagination. New York: Chelsea: Cohn-Vossen, 1999, s. 12.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]