Rubén Sosa

W treści tego artykułu od 2010-04 występują prawdopodobnie wyrażenia zwodnicze, co nie jest zgodne z zasadami przyjętymi w Wikipedii.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy piłkarza urugwajskiego. Zobacz też: Rubén Héctor Sosa.

Rubén Sosa

Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1966 Montevideo
Wzrost	175 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1985 Danubio FC 72 (27) 1985–1988 Real Zaragoza 106 (33) 1988–1992 S.S. Lazio 124 (40) 1992–1995 Inter Mediolan 76 (44) 1995–1996 Borussia Dortmund 17 (3) 1996–1997 CD Logroñés 5 (0) 1997–2001 Club Nacional 2002 Shanghai Greenland 13 (1) 2003–2004 Club Nacional 15 (1) 2006 Racing Club Montevideo 2 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984–1995  Urugwaj 46 (19)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América złoto Argentyna 1987 złoto Urugwaj 1995 srebro Brazylia 1989
Multimedia w Wikimedia Commons

Ruben Sosa Arzaiz (ur. 25 kwietnia 1966 w Montevideo) – urugwajski piłkarz występujący na pozycji napastnika; reprezentant kraju.

Zaczynał karierę w Danubio FC w wieku 15 lat. Był tym samym najmłodszym graczem w historii urugwajskiej pierwszej ligi. Grał w barwach Danubio do 1985 roku, gdy wyjechał do Hiszpanii do Realu Saragossa. W tym klubie zdobył puchar kraju w 1986 roku, zdobywając gola w meczu finałowym przeciwko FC Barcelonie. Następnie grał we Włoszech w S.S. Lazio, gdzie przez 4 lata spisywał się na tyle dobrze, że został dostrzeżony przez włodarzy Interu Mediolan. Po transferze do mediolańskiego klubu zaliczył najlepszy okres w karierze. Był najlepszym strzelcem Interu przez dwa sezony, wygrał także Puchar UEFA. Po przyjściu Dennisa Bergkampa do klubu i przejęciu władzy w klubie przez Massimo Morattiego odszedł z Serie A do Bundesligi. Trafił do mistrza Niemiec Borussii Dortmund, gdzie podczas jednego sezonu grał tylko sporadycznie ustępując miejsca w składzie Stephane'owi Chapuisatowi czy Karlheinzowi Riedlowi. Po roku powrócił do Hiszpanii by grać dla CD Logroñés. Po kilkunastu miesiącach przeszedł do klubu swoich dziecięcych marzeń, słynnego Nacionalu Montevideo. W klubie z Urugwaju zdobył mistrzostwo ligi kolejno w 1998, 2000, 2001 oraz w 2002 roku. Mocno przyczynił się do tych sukcesów, a fani^[kto?] uznali go za najbardziej lubianego gracza drużyny. W 2002 roku przeniósł się do Chin by grać dla Shanghai Shenhua, dwa lata później powrócił do Nacionalu tym razem na stanowisko asystenta trenera. W 2005 dzięki jego pomocy Nacional znów wygrał ligę urugwajską. Pracuje w klubie ze stolicy Urugwaju do dziś, jednocześnie grając w drugoligowym zespole Racing Club de Montevideo.

W reprezentacji kraju wygrał Copa America w 1987 i 1995 roku, grał także na Mistrzostwach Świata we Włoszech.

• Puchar UEFA: Inter Mediolan (1994),
• Mistrz Urugwaju: Club Nacional de Football (1998, 2000, 2001),
• Mistrz Niemiec: Borussia Dortmund (1996),
• Puchar Hiszpanii: Real Saragossa (1986)
• Copa America: 1987, 1995