[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Rozszczepka pospolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozszczepka pospolita
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

rozszczepkowate

Rodzaj

rozszczepka

Gatunek

rozszczepka pospolita

Nazwa systematyczna
Schizophyllum commune Fr.
Observ. mycol. (Havniae) 1: 103 (1815)
Wewnętrzna strona owocnika rozszczepki pospolitej
Rozszczepki pospolite na pniu (widoczne zewnętrzne strony owocników)

Rozszczepka pospolita (Schizophyllum commune Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny rozszczepkowatych (Schizophyllaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Schizophyllaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Ma 23 synonimy naukowe. Niektóre z nich:

  • Agaricus alneus L. 1755
  • Agaricus alneus Reichard 1780
  • Agaricus multifidus Batsch 1786
  • Apus alneus (L.) Gray 1821
  • Daedalea commune (Fr.) P. Kumm. 1871
  • Merulius alneus (L.) J.F. Gmel. 1792
  • Merulius alneus (Reichard) Schumach. 1803
  • Merulius communis (Fr.) Spirin & Zmitr. 2004
  • Schizophyllum alneum (L.) J. Schröt. 1888[2].
  • Schizophyllum alneum (Reichard) Kuntze 1898
  • Schizophyllum alneus (L.) Kuntze (1898)
  • Schizophyllum commune var. multifidum (Batsch) Cooke 1892
  • Schizophyllum multifidum (Batsch) Fr. 1875

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako olszówka pospolita, kosmatek, dwójlistek towarzyski[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Bazydiokarp

Średnica 1–4 cm, kształt kolisty, półkolisty, wachlarzowaty lub muszelkowaty. Do podłoża przyrasta bokiem. Trzonu brak. Powierzchnia filcowata o kolorze od białawego do szarego[4]. Pokryta jest szczecinkami i jest promieniście pofałdowana lub bruzdowana. Czasami posiada odcień beżowy lub różowy. Zdarza się też, że pomiędzy szczecinkami osiedlają się glony nadające kapeluszowi zielony kolor[5].

Hymenofor

Szary do bladoczerwonobrązowego i w grupie owocników przypomina podłużnie rozszczepione blaszki, co jest charakterystyczną cechą rodzaju rozszczepka[6]. Podczas suchej pogody zwijają się, w ten sposób chroniąc zarodniki przed wyschnięciem[5].

Miąższ

U młodych okazów mięsisty, ale szybko staje się łykowaty i skórzasty[4]. Podczas wilgotnej pogody jednak staje się giętki i elastyczny[5].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki bezbarwne, eliptyczne, o gładkiej powierzchni. Rozmiar 3–4 × 1–1,5 μm[4].

Gatunki podobne

Podobna jest ciżmówka zmienna (Crepidotis variabilis). Rozróżnić ją można jednak łatwo po nierozszczepionych blaszkach. Ma brązowe zarodniki i rośnie w bardziej wilgotnych siedliskach[6].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek pospolity na całym świecie[7]. Również w Polsce jest bardzo pospolity[3].

Grzyb nadrzewny. Unika siedlisk wilgotnych i występuje głównie w miejscach dobrze nasłonecznionych. Rośnie na martwym drewnie drzew liściastych i iglastych, a także na zranionych miejscach żywych drzew. Rozwija się przez cały rok. Można go spotkać na pniach i pniakach drzew, na suchych gałęziach, na starym, składowanym drewnie. Często występuje razem z porostami i wrośniakiem szorstkim (Trametes hirsuta)[6] – jest pasożytującym na nich grzybem nagrzybnym[8].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof i pasożyt. Wywołuje białą zgniliznę drewna. Czasami wyrządza szkody w rolnictwie, poraża bowiem zafoliowane bale siana i kiszonki. Czasami (rzadko) atakuje również ludzi. Obecność grzybni tego gatunku stwierdzono np. w drogach oddechowych u ludzi o osłabionym układzie odpornościowym[6].

W Europie jest uważana za grzyb niejadalny. Jednak na opracowanej dla FAO liście jest wymieniona jako grzyb jadalny w następujących państwach świata: Benin, Chiny (z Hongkongiem), Demokratyczna Republika Konga, Etiopia, Ghana, Gwatemala, Indie, Laos, Madagaskar, Malawi, Meksyk, Mozambik, Nigeria, Peru, Republika Środkowoafrykańska, Zambia[9].

Grzyb leczniczy o działaniu przeciwzapalnym, przeciwnowotworowym, przeciwbakteryjnym, immunomodulacyjnym, nefrotonicznym i hepatoprotekcyjnym[10]. Główną czynną substancją jest schizophylan – substancja o właściwościach immunostymulujących i przeciwnowotworowych[11]. Uzyskuje się ją z kultur grzybowych hodowanych na specjalnym podłożu hodowlanym, jest więc grzybem uprawnym. Z wyhodowanej grzybni rozszczepki pospolitej wytwarza się preparat o handlowej nazwie Schizofylan (SPG, sonifilan, sizofilan), zawierający polisacharydy o leczniczym działaniu[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-09-15] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-09-20] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 620, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 233, ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b c Rozszczepka pospolita [online], Grzybland [dostęp 2012-01-10].
  6. a b c d Till R.Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, s. 216, ISBN 83-85444-65-3.
  7. Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].
  8. Walter Gams, Paul Diederich, And Kadri Põldmaa, Fungicolous Fungi [online], s. 345 [dostęp 2012-01-10].
  9. Eric Boa, Wild edible fungi: A global overview of their use and importance to people, FAO, 2004 (Non-wood Forest Products 17), ISBN 92-5-105157-7.
  10. a b S.P. Wasser, A.L. Weiss, Medicinal Properties of Substances Occurring in Higher Basidiomycetes Mushrooms: Current Perspectives (Reviev), „Int. J. Med. Mushroom”, 1 (1), 1999, s. 31–62, DOI10.1615/IntJMedMushrooms.v1.i1.30.
  11. Andrzej Szczepkowski, Grzyby nadrzewne w innym świetle – użytkowanie owocników, „Studia i Materiały CEPL w Rogowie”, 32 (3), 2012.