[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Paweł Tysler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Tysler
Ilustracja
chorąży pilot chorąży pilot
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1897
Bichówka

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1931
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Luftstreitkräfte
Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

4 pułk
10 eskadra myśliwska
63 pułk strzelców
6 eskadra wywiadowcza
18 eskadra wywiadowcza
3 pułk lotniczy
4 pułk lotniczy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Paweł Tysler (inne formy nazwiska – Tissler, Tisler) (ur. 27 sierpnia 1897 w Bichówce, zm. 25 grudnia 1931 w Poznaniu) – pilot, chorąży Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Amelii z domu Mazurowska. W Pelplinie ukończył szkołę powszechną. 1 marca 1916 r. został powołany do odbycia służby wojskowej w armii niemieckiej. Początkowo służył w 4 pułku w Poznaniu, 15 czerwca 1917 r. został skierowany do Szkoły Lotniczej we Fryburgu Bryzgowijskim. Po jej ukończeniu walczył w 10 eskadrze myśliwskiej na froncie zachodnim, od 10 września 1917 r. uczył się w szkole pilotów. 6 stycznia 1919 r. został zdemobilizowany z armii niemieckiej i powrócił do Pelplina[1].

27 sierpnia 1919 r. ochotniczo zgłosił się do służby w odrodzonym Wojsku Polskim i otrzymał przydział do 63 pułku strzelców. Z racji swego doświadczenia lotniczego został 20 listopada 1919 r. skierowany do Szkoły Pilotów na poznańskiej Ławicy. 20 maja 1920 r. został przydzielony do 6 eskadrze wywiadowczej i w jej składzie wziął udział w walkach na froncie[2]. 5 sierpnia, w załodze z ppor. obs. Ryszardem Hesse, przeprowadził rozpoznanie na trasie LwówBrodyRadziwiłłów – Baszkówka – BereżceMłynowcePodleśceKrzemieniecWiśniowiecHorynkaKrutniówPodkamień – Lwów[3]. 12 sierpnia, w załodze z por. obs. Kazimierzem Kubalą, przeprowadził kolejne dalekie rozpoznanie na trasie Lwów – ToporówSzczurowice – Redków – BeresteczkoStojanówRadziechów – Lwów. Na podstawie wyników tego rozpoznania dowództwo przeprowadziło kontratak dostępnymi siłami lotniczymi, który doprowadził do zatrzymania ataku nieprzyjaciela[4]. 18 sierpnia wyróżnił się podczas lotów wykonywanych w obronie Lwowa[5].

20 września 1920 r. został przeniesiony do 18 eskadry wywiadowczej w Warszawie. W październiku 1920 r. otrzymał prawo, na czas służby w Wojsku Polskim, noszenia odznaki pilota[6]. 1 czerwca 1921 r. został skierowany na kurs do Wyższej Szkoły Pilotów w Poznaniu. Ukończył go 20 sierpnia 1921 r. i powrócił do 6 eskadry wywiadowczej w Łucku. 18 września 1922 r. został przeniesiony do Wyższej Szkoły Lotniczej w Grudziądzu, następnie był instruktorem w 3 pułku lotniczym w Poznaniu[1]. W marcu 1923 r. otrzymał prawo do noszenia włoskiej odznaki pilota[7].

16-17 września 1922 r. wziął udział na samolocie Ansaldo SVA-9 w I Krajowym Locie Okrężnym zorganizowanym przez Aeroklub RP[8], podczas którego zajął 6. miejsce[9].

W kwietniu 1927 r. otrzymał przydział do Oficerskiej Szkoły Lotnictwa w Dęblinie, gdzie służył przez rok w charakterze instruktora pilotażu. W listopadzie 1928 r., w uznaniu zasług podczas wojny polsko-bolszewickie, otrzymał prawo do noszenia polowej odznaki pilota[10]. Na początku 1929 r. został przeniesiony, na jego prośbę, do 4 pułku lotniczego w Toruniu. Od połowy 1930 r. służył w Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu[9].

Zmarł 25 grudnia 1931 r. w Poznaniu, za przyczynę zgonu uznano wylew krwi do mózgu. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu garnizonowym – kwatera 5, miejsce 243[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

9 sierpnia 1921 r. zawarł związek małżeński z Władysławą Brzuskowską, z którą miał dwóch synów, Tadeusza i Stanisława[9].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Za swą służbę otrzymał[12][9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]