[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Paweł Łuków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Łuków
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

7 maja 1964

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: etyka, etyka Immanuela Kanta, współczesne etyki kantowskie, bioetyka, filozofia medycyny
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1994 – filozofia
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2006 – filozofia
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2014

profesor Uniwersytetu Warszawskiego, profesor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Paweł Łuków (ur. 7 maja 1964[1]) – polski filozof i etyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, specjalności naukowe: etyka normatywna, etyka Immanuela Kanta, współczesne etyki kantowskie, bioetyka, filozofia medycyny. Od 2020 r. dziekan Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[2]

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończył studia filozoficzne w Uniwersytecie Warszawskim. W 1994 na podstawie napisanej pod kierunkiem Jacka Hołówki rozprawy pt. Prawomocność normatywna rozumu praktycznego w filozofii Kanta uzyskał w Instytucie Filozofii Wydziału Filozofii i Socjologii UW stopień naukowy doktora nauk humanistycznych (dyscyplina: filozofia, specjalność: filozofia). Na tym samym wydziale na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Granice zgody: autonomia zasad i dobro pacjenta otrzymał w 2006 stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie filozofia. W 2014 prezydent RP Bronisław Komorowski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych[3].

Został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego w Wydziale Filozofii i Socjologii w Instytucie Filozofii, pracownikiem Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Szkole Zdrowia Publicznego w Zakładzie Ekonomiki, Prawa i Zarządzania oraz profesorem Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w II Wydziale Lekarskim z Oddziałem Nauczania w Języku Angielskim oraz Oddziałem Fizjoterapii w Zakładzie Bioetyki i Humanistycznych Podstaw Medycyny[3].

Objął funkcję przewodniczącego Komitetu Etyki w Nauce PAN. Został członkiem Komitetu Bioetyki PAN oraz członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN[3]. Jest ponadto kierownikiem Zakładu Etyki na Wydziale Filozofii UW[4].

W 2023 na wniosek prezesa Agencji Badań Medycznych Radosława Sierpińskiego został powołany w skład Naczelnej Komisji Bioetycznej przez ministra zdrowia Adama Niedzielskiego[5].

Publikacje książkowe[6]

[edytuj | edytuj kod]
  • Zrozumieć śmierć człowieka (Warszawa, red. 2015)
  • Etyka medyczna z elementami filozofii  (Warszawa, 2014; współautor T. Pasierski)
  • Moralność medycyny. O sztuce dobrego życia i o sztuce leczenia  (Warszawa, 2012)
  • Granice zgody: autonomia zasad i dobro pacjenta (Warszawa, 2005)
  • Wolność i autorytet rozumu. Racjonalność w filozofii moralnej Kanta  (Warszawa, 1997)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]