[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Paulo Thiago

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulo Thiago
Paulo Thiago Alencar Antunes
Ilustracja
Paulo Thiago na gali SMASH Global 9 w grudniu 2019 roku
Pełne imię i nazwisko

Paulo Thiago Alencar Antunes

Pseudonim

Caveira

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1981
Brasília

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

180 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu, judo

Debiut

2 lipca 2005

Kategoria wagowa

średnia, półśrednia

Klub

X-Gym

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

28

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

2

Przez poddania

10

Przez decyzje

7

Porażki

11

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 19 grudnia 2019.
Multimedia w Wikimedia Commons

Paulo Thiago Alencar Antunes (ur. 25 stycznia 1981 w Brasílii[1]) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki wagi średniej i półśredniej. Rywalizował w UFC w dywizji półśredniej[2] czy KSW w dywizji średniej[3]. Członek Polícia Militar Distrito Federal. Służy w BOPE, oddziale sił specjalnych w mieście Brasilia[4][5].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku pięciu lat rozpoczął treningi judo[6].

Debiutował w Storm Samurai 8 w 2005 roku gdzie walczył z Ricardo Petrucio. Wygrał przez poddanie w trzeciej rundzie. Wygrał Grand Prix Planaltina. Po dwóch kolejnych zwycięstwach podpisał kontrakt z Jungle Fights MMA, a po następnych czterech z UFC.

UFC

[edytuj | edytuj kod]

Thiago nigdy nie podpisał pełnego kontraktu przed swoją walką z Koscheckem, mógł jedynie podpisać kontrakt na walkę próbną[7]. Zadebiutował w UFC 21 lutego 2009 roku, zwyciężając faworyzowanego rywala Josha Koschecka na UFC 95. Podczas walki komentator Joe Rogan powiedział, że uderzenie Thiago było gorsze od Koschecka. Jednak Thiago wygrał walkę przez KO, uderzeniem prawego prostego i lewym podbródkowym. Sędzia zakończył walkę, zanim Thiago mógł dobić Koschecka. Koscheck natychmiast podniósł się i twierdził, że wciąż czuje się na siłach i jest zdolny do obrony. Dalszy przegląd powtórek pokazał, że oczy Koscheca się cofają, gdy upada, dając prawo do przerwania walki. Na konferencji po gali Dana White potwierdził, że Thiago został nagrodzony bonusem finansowym w ramach nokautu wieczoru.

Thiago drugi raz walczył w UFC po roku przerwy. Walczył z byłym rywalem o tytuł i kolegą z drużyny Koschecka, Jonem Fitchem podczas UFC 100. To była pierwsza walka Thiago w Stanach Zjednoczonych. Przegrał ją jednogłośną decyzją sędziów.

Thiago zwyciężył przez jednogłośną decyzję w walce z Jacobem Volkmannem na UFC 106.[8]

W czwartej walce Thiago w oktagonie UFC został zmuszony do rewanżu przeciwko Joshowi Koscheckowi w UFC 109.[9] Koscheck jednak wycofał się z walki po kontuzji i został zastąpiony przez kolegę z drużyny AKA Mike’a Swicka[10]. Thiago wygrał walkę przez poddanie w drugiej rundzie i zdobył nagrodę za najlepsze poddanie gali.

Paulo Thiago na ważeniu przed walką UFC 115.

Thiago spotkał się z Martinem Kampmannem 12 czerwca 2010 roku na UFC 115, gdzie przegrał jednogłośną decyzją (30-27, 30-27, 30-27)[11].

Thiago przegrał drugą walkę z rzędu przez jednogłośną decyzje w walce z Diego Sanchezem 23 października 2010 roku na UFC 121.[12] Chociaż Thiago rozpoczął walkę silnie, wygrywając pierwszą rundę, potem zaczął się męczyć i ostatecznie poddał się po ciężkim boju z Sanchezem w drugiej i trzeciej rundzie. Walka zdobyła tytuł najlepszej walki gali, dając obu wojownikom dodatkową wypłatę.

W listopadzie 2010 roku Thiago podpisał nowy kontrakt z UFC.[13] Miał spotkać się z Johnym Hendricksem 3 marca 2011 roku w UFC Live: Sanchez vs. Kampmann[14]. Jednak Thiago musiał odwołać walkę z powodu urazu łokcia[15].

Thiago pokonał Davida Mitchella jednogłośną decyzją w dniu 27 sierpnia 2011 r. na UFC 134, całkowicie dominując Mitchella przez wszystkie trzy rundy[16].

Thiago miał zmierzyć się z Mikiem Pyle’em w dniu 14 stycznia 2012 na UFC 142 jednak został zastąpiony przez Ricardo Funcha z powodu kontuzji łokcia[17].

Kolejną walkę stoczył z Siyarem Bahadurzadą 14 kwietnia 2012 na UFC w Fuel TV: Gustafsson vs. Silva[18]. Thiago został znokautowany w mniej niż minutę w pierwszej rundzie, gdy Siyar trafił go prawym podbródkowym w szczękę, dobijając go lewym prostym. Był to pierwszy raz w karierze Thiago, gdy został znokautowany

Thiago walczył potem z Dong Hyun Kimem 10 listopada 2012 na gali UFC w Fuel TV 6.[19] Przegrał walkę po jednogłośnej decyzji.

Thiago miał spotkać się z Lance’em Benoistem 18 maja 2013 podczas UFC na FX 8[20] jednak 20 kwietnia ogłoszono, że Benoist musiał wycofać się z walki z powodu kontuzji. Został zastąpiony nowym zawodnikiem UFC, Michelem Prazeresem[21]. Thiago wygrał walkę przez jednogłośną decyzję.

Thiago miał spotkać się z Kelvinem Gastelumem 28 sierpnia 2013 r. na UFC Fight Night 27.[22] Jednak Thiago wycofał się z powodu bólu kolana[23].

Thiago walczył z Brandonem Thatchem podczas UFC Fight Night 32 w dniu 9 listopada 2013 r.[24] Gdy dostał potężne kolano w wątrobę padł na deski w pierwszej rundzie.

Thiago walczył z Gasanem Umałatowem 31 maja 2014 r. na The Ultimate Fighter Brazil 3 Finale[25]. Przegrał walkę po jednogłośnej decyzji.

Pomimo że w ciągu ostatnich ośmiu walk wygrał tylko 2 razy, Thiago podpisał nowy kontrakt na cztery walki z UFC w czerwcu 2014 roku[26]. Oczekiwano, że zmierzy się z Mike Rodosem na UFC Fight Night 51 w dniu 13 września 2014 r.[27] Jednak Rhodes został zmuszony odwołać starcie z powodu kontuzji i został zastąpiony przez powracającego weterana Joe Riggsa[28]. Potem Riggs został zmuszony do wycofania się z walki po przypadkowym postrzeleniu się w nogę podczas czyszczenia pistoletu w domu[29][30]. Thiago walczył na końcu z Seanem Spencerem[31]. Thiago po raz kolejny przegrał przez decyzje, a następnie został zwolniony przez UFC.[32][33]

KSW

[edytuj | edytuj kod]

24 września 2017 roku zawodnik na Instagramie ogłosił, że podpisał kontrakt z polską federacją KSW.[34] Dwa dni później KSW ogłosiło, że Thiago zawalczy z Michałem Materlą na gali KSW 40 w Dublinie[35]. 22 października został znokautowany przez Materlę w 2 rundzie[36].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Thiago jest żonaty i ma bliźnięta.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwaga
Przegrana 19-11 Stany Zjednoczone Sam Liera TKO (ciosy pięściami) 1 4:58 SMASH Global 9 19.12.2019 Stany Zjednoczone Los Angeles Main Event
Wygrana 19-10 Brazylia Ailton Barbosa Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Global Legion FC 13 13.12.2019 Stany Zjednoczone Miramar
Przegrana 18-10 Polska Michał Materla KO (prawy sierpowy) 2 0:50 KSW 40: Dublin 22.10.2017 Irlandia Dublin Debiut w KSW
Wygrana 18–9 Francja Faycal Hucin Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 3:11 Fight 2 Night 2 28.04.2017 Brazylia Foz do Iguaçu Walka w kategorii półśredniej
Wygrana 17–9 Francja Cheick Kone Poddanie (duszenie zza pleców) 3 4:16 Fight 2 Night 1 04.11.2016 Brazylia Rio de Janeiro Walka w kategorii średniej
Wygrana 16–9 Brazylia Paulistenio Rocha Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 The Warriors Combat 3 13.08.2016 Brazylia Brasília Walka w kategorii półśredniej
Przegrana 15–9 Brazylia Markus Perez Echeimberg Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 Thunder Fight 7 25.06.2016 Brazylia São Paulo Debiut w kategorii średniej
Przegrana 15–8 Stany Zjednoczone Sean Spencer Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Bigfoot vs. Arlovski 13.09.2014 Brazylia Brasília
Przegrana 15–7 Rosja Gasan Umałatow Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 The Ultimate Fighter Brazil 3 Finale: Miocic vs. Maldonado 31.05.2014 Brazylia São Paulo
Przegrana 15–6 Stany Zjednoczone Brandon Thatch Poddanie (Kolano trafiło w wątrobę i zawodnik odklepał) 1 2:10 UFC Fight Night: Belfort vs. Henderson 09.11.2013 Brazylia Goiânia
Wygrana 15–5 Brazylia Michel Prazeres Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on FX: Belfort vs. Rockhold 18.05.2013 Brazylia Jaraguá do Sul
Przegrana 14–5 Korea Południowa Dong Hyun Kim Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fuel TV: Franklin vs. Le 10.11.2012 Makau
Przegrana 14–4 Siyar Bahadurzada KO (seria lewych prostych i kolana) 1 0:42 UFC on Fuel TV: Gustafsson vs. Silva 14.04.2012 Szwecja Sztokholm
Wygrana 14–3 Stany Zjednoczone David Mitchell Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 134 27.08.2011 Brazylia Rio de Janeiro
Przegrana 13–3 Stany Zjednoczone Diego Sanchez Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 121 23.10.2010 Stany Zjednoczone Anaheim Walka wieczoru
Przegrana 13–2 Dania Martin Kampmann Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 115 12.06.2010 Kanada Vancouver
Wygrana 13–1 Stany Zjednoczone Mike Swick Techniczne poddanie (duszenie brabo) 2 1:54 UFC 109 06.02.2010 Stany Zjednoczone Las Vegas Poddanie wieczoru
Wygrana 12–1 Stany Zjednoczone Jacob Volkmann Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 106 21.11.2009 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 11–1 Stany Zjednoczone Jon Fitch Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 100 11.07.2009 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 11-0 Stany Zjednoczone Josh Koscheck KO (prawy prosty) 1 3:29 UFC 95: Sanchez vs. Stevenson 21.02.2009 Anglia Londyn Debiut w UFC, Nokaut wieczoru
Wygrana 10-0 Brazylia Luiz Dutra Jr. TKO (Kontuzja kolana) 1 0:40 Jungle Fight 11 13.09.2008 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 9-0 Tunezja Ferrid Kheder Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Jungle Fight 10 12.07.2008 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 8-0 Brazylia Paulo Cavera Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 ? Jungle Fight 9: Warriors 31.05.2008 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 7-0 Brazylia Leonardo Pecanha Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Jungle Fight 8 06.04.2008 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 6-0 Brazylia Fernando Bettega Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 2:02 Capital Fight 1 14.12.2007 Brazylia Brasília
Wygrana 5-0 Brazylia Franklin Careli Poddanie (duszenie zza pleców) 2 0:37 Conquista Fight 3 12.05.2007 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 4-0 Brazylia Igor Maux Poddanie (duszenie anakonda) 1 1:06 Grand Prix Planaltina 13.10.2006 Brazylia Planaltina
Wygrana 3-0 Brazylia Diogo Almeida Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 1:21 Grand Prix Planaltina 13.10.2006 Brazylia Planaltina
Wygrana 2-0 Brazylia Marcone Bezerra Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 3 1.31 Grand Prix Planaltina 13.10.2006 Brazylia Planaltina
Wygrana 1-0 Brazylia Ricardo Petrucio Poddanie (duszenie trójkątne) 3 1.36 Storm Samurai 8 02.07.2005 Brazylia Rio de Janeiro Debiut w MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sherdog.com, Paulo [online], Sherdog [dostęp 2019-09-09].
  2. ↑ Paulo Thiago – Official UFC® Fighter Profile [online], www.ufc.com [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  3. ↑ IP/TD, KSW 40. Paulo Thiago rywalem Michała Materli [online], Polska Times, 26 września 2017 [dostęp 2019-12-10] (pol.).
  4. ↑ Paulo Thiago mostra sua vida como Policial do BOPE e atleta de MMA – MMA Magazine – MMA Magazine [online], 2 października 2013 [dostęp 2018-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-02].
  5. ↑ Jacek Łosak, Prawdziwa walka jest w MMA – Paulo Thiago o pracy w policji | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 19 października 2017 [dostęp 2018-03-06] (pol.).
  6. ↑ Paulo Thiago [online], UFC.
  7. ↑ Paulo Thiago Gets a Tryout at UFC 95, Not a Contract – Cagepotato [online], www.cagepotato.com [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  8. ↑ Paulo Thiago reportedly meets UFC newcomer Jacob Volkmann at UFC 106 (Updated), „MMAjunkie”, 26 października 2009 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  9. ↑ Josh Koscheck vs. Paulo Thiago II Being Targeted for UFC 109 in February, „MMA Fighting” [dostęp 2018-03-06].
  10. ↑ Phil Davis vs. Brian Stann added to UFC 109; Josh Koscheck forced out (Updated), „MMAjunkie”, 28 grudnia 2009 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  11. ↑ Martin Kampmann vs. Paulo Thiago in works for UFC 115, „LasVegasSun.com”, 9 marca 2010 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  12. ↑ – SANCHEZ VS. THIAGO FACE OFF AT UFC 121 – MMA WEEKLY – Mixed Martial Arts & UFC News, Photos, Rankings & more [online], 25 lipca 2010 [dostęp 2018-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-25].
  13. ↑ Fighters Only Magazine – The World’s Greatest MMA Magazine – News – Paulo Thiago gets new four-fight deal [online], 6 listopada 2010 [dostęp 2018-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-06].
  14. ↑ Johny Hendricks vs. Paulo Thiago targeted for UFC on Versus 3, „MMAjunkie”, 20 stycznia 2011 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  15. ↑ Paulo Thiago scratched from UFC on Versus 3, Johny Hendricks in limbo, „MMAjunkie”, 27 stycznia 2011 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  16. ↑ Sherdog.com, Source: Welterweights Thiago, Mitchell Matched for UFC ‘Rio’ [online], Sherdog [dostęp 2018-03-06].
  17. ↑ Replacement Ricardo Funch meets Mike Pyle at UFC 142 in Brazil, „MMAjunkie”, 17 grudnia 2011 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  18. ↑ Siyar Bahadurzada vs. Paulo Thiago added to UFC on FUEL TV 2, „MMAjunkie”, 6 stycznia 2012 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  19. ↑ Dong Hyun Kim Vs. Paulo Thiago Planned For UFC On Fuel 6 In China, „Bloody Elbow” [dostęp 2018-03-06].
  20. ↑ Paulo Thiago vs. Lance Benoist added to UFC on FX 8 in Brazil, „MMAjunkie”, 1 marca 2013 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  21. ↑ Report: Benoist out, Michel Prazeres meets Paulo Thiago at UFC on FX 8 (updated), „MMAjunkie”, 20 kwietnia 2013 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  22. ↑ Kelvin Gastelum vs. Paulo Thiago slated for UFC on FOX Sports 1 2 in Indy, „MMAjunkie”, 4 czerwca 2013 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  23. ↑ Thiago out of bout with Gastelum, „MMA Fighting” [dostęp 2018-03-06].
  24. ↑ Thatch-Thiago, Sicilia-Castro added to UFN 32, „MMA Fighting” [dostęp 2018-03-06].
  25. ↑ Paulo Thiago encara o russo Gasan Umalatov no TUF Brasil 3 Finale, „sportv.globo.com/site/combate” [dostęp 2018-03-06].
  26. ↑ Despite skid, Paulo Thiago signs new UFC deal, „MMA Fighting” [dostęp 2018-03-06].
  27. ↑ Paulo Thiago vs. Mike Rhodes set for UFC Fight Night 51, „Cage Pages”, 13 lipca 2014 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  28. ↑ Report: Joe Riggs returns to the UFC, „Bloody Elbow” [dostęp 2018-03-06].
  29. ↑ Joe Riggs out of UFC Fight Night 51 after injury from accidental shooting, „MMAjunkie”, 29 lipca 2014 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  30. ↑ Jacek Okninski, Nieszczęśliwy wypadek Riggsa. Sean Spencer nowym przeciwnikiem Paula Thiago | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 30 lipca 2014 [dostęp 2018-03-06] (pol.).
  31. ↑ Sean Spencer replaces Joe Riggs and meets Paulo Thiago at UFC Fight Night 51 – The MMA Report Podcast, „The MMA Report Podcast”, 29 lipca 2014 [dostęp 2018-03-06] (ang.).
  32. ↑ UFC Cuts Paulo Thiago, „MMAmania.com” [dostęp 2018-03-06].
  33. ↑ Tomasz Nowosielski, Paulo Thiago zwolniony z UFC | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 23 października 2014 [dostęp 2018-03-06] (pol.).
  34. ↑ Były zawodnik UFC Paulo Thiago ogłosił podpisanie kontraktu z KSW | FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], www.fight24.pl [dostęp 2018-03-06].
  35. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Paulo Thiago oficjalnie rywalem Michała Materli na KSW 40 | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 26 września 2017 [dostęp 2018-03-06] (pol.).
  36. ↑ Magdalena Dubert, Michał Materla udanie wraca do MMA! Ubija Paulo Thiago w drugiej rundzie! [WIDEO] | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 22 października 2017 [dostęp 2019-09-09] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paulo_Thiago&oldid=74475191”