Polityczny hip-hop

Ten artykuł od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Polityczny hip-hop – podgatunek alternatywnego hip-hopu. Chociaż główny nurt w hip-hopie jest powszechnie ograniczony do stylów crunk i pop-rapu, pewni artyści ze świadomym społecznie lub pozytywnym/optymistycznym przesłaniem, albo bardziej awangardowym podejściem, także odnoszą pewien sukces.

Często określają się w opozycji do głównonurtowej produkcji jako świadomy hip-hop z powodu swojego spojrzenia na sprawy społeczne i polityczne dotyczące społeczności czarnych, które to podejście wyróżnia ich także od nurtu gangsterskiego rapu. Zwolennicy takich hip-hopowców postrzegają ten gatunek jako wyrażający prawdziwą naturę hip-hopu, dokonującego powrotu do pierwszych, wczesnych lat hip-hopu, w których wielu artystów rapowało na tematy "świadomie społeczne". Rap gangsterski, w tym ujęciu, zbliża się do głównego nurtu, choć nie uzyskał jeszcze jego pełnego obywatelstwa.

Świadomy hip-hop tym różni się od politycznego hip-hopu, że niekoniecznie kryje w sobie przekaz polityczny, chociaż podobnie jak tamten koncentruje się na kwestiach społecznych.

Public Enemy jest jednym z wiodących głosów "świadomego hip-hopu", stawiającego w swoich tekstach kwestie zinstytucjonalizowanego rasizmu, korupcji wśród polityków, łamania prawa przez policję i dziedzictwa niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych. Spośród całej rzeszy muzyków hip-hopowych, którzy promują pozytywny i pojednawczy z rzeczywistością przekaz tekstowy, Public Enemy nieugięcie krytykuje i wyjawia na światło dzienne poważne sprzeczności wewnętrzne amerykańskiego systemu demokratycznego. Na przykład, w piosenkach typu "Stop the Violence" and "Self-Destruction", KRS-ONE oddaje swój talent muzyczny otwieraniu ludzkich oczu i uszu na świat, który przesiąknięty jest okrucieństwem i nienawiścią. Eric B i Rakim, EPMD, Schoolly D, Slick Rick, Poor Righteous Teachers, czy Ice Cube – oni z kolei swoimi tekstami pokazują metody budowy ruchu społecznego przeciwko tym zjawiskom.

W ostatnich latach w obrębie politycznego hip-hopu pojawiły się składy wyrażające przesłanie rewolucyjne. W ich tekstach znaleźć można problematykę komunistycznego ujęcia walki klas, rewolucyjnego feminizmu czy anarchizmu, ale także tradycyjne dla kultury czarnego rapu – przesłania czarnego lewicowego nacjonalizmu. Wśród takich artystów znajdują się:

• A.J.K.S. - anarchistyczny projekt death-rapowy
• Bigg Jus
• Immortal Technique
• Dead Prez
• The Dope Poet Society
• Looptroop – szwedzki rap anarchistyczny
• Nimrod (wraz z Red Army Productions)
• Sabac
• The Coup
• Ras Kass
• Zearle
• Gatas Parlament – norweski duet rapu komunistycznego
• Paris
• Public Enemy
• Emcee Lynx – anarchistyczny raper z Bay Area
• Zack de la Rocha
• Ill Bill
• Non Phixion
• Soldier X
• The Perceptionists
• Black Star
• Enki
• Jedi Mind Tricks
• Saigon
• Palestine
• Verbal Threat
• Zion I
• Moscow Death Brigade
• (hed) P.E