Płyta gramowidowa

Ten artykuł od 2018-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Płyta gramowidowa, płyta wizyjna, dysk wizyjny (ang. Laser Disc) – nośnik filmów (i towarzyszącego im dźwięku), przeznaczony do odtwarzania za pomocą gramowidu^[1]. Obraz jest zapisywany analogowo na specjalnych dyskach przypominających CD, jednak znacznie większych. Nośnik był mało popularny w Polsce^[2]. Płyta gramowidowa została zastąpiona płytą DVD^[1].

Płyta gramowidowa to krążek z tworzywa sztucznego, na którym zapisany jest sygnał wizyjny i foniczny w postaci rowka, podobnie jak na płycie gramofonowej. Na takiej płycie mieści się do 140 skoków rowka na 1 mm promienia płyty. W formie subtelnie pofalowanego rowka zapisany jest tzw. zespolony sygnał wizji, zawierający informację o luminacji, chrominacji każdej linii obrazu, impulsy synchronizacji linii poziomych i odchylania ramki. Dźwięk zapisywało się wykorzystując modulację amplitudy impulsów synchronizacji linii. Ponieważ w tradycyjnym systemie PAL częstotliwość impulsów linii poziomych wynosi 15625 Hz, to pasmo dźwięku monofonicznego jest ograniczone do ok. 6 kHz.

• Laserdisc