[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Szokolewszczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szokolewszczyzna
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Ciecierki

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szokolewszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Szokolewszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Szokolewszczyzna”
Ziemia55°32′53″N 27°12′05″E/55,548056 27,201389

Szokolewszczyzna – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Ciecierki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów zaścianek w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Przebrodzie, a następnie w gminie Jody.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 25 osób, 21 było wyznania rzymskokatolickiego a 4 prawosławnego. Jednocześnie 15 mieszkańców zadeklarowało polską a 10 białoruską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 5 domach zamieszkiwało 22 osoby[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Borodzieniczach i prawosławnej w Jodach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jodach[4].

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. zaścianek Szokolewszczyzna na mapie (powiat brasławski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-12-17].
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 71.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 7.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1684.