Suwak irański

Suwak irański
	Meriones vinogradovi
	Heptner, 1931
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszoskoczki
Plemię	Gerbillini
Rodzaj	suwak
Gatunek	suwak irański
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Suwak irański^[4] (Meriones vinogradovi) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Bliskim Wschodzie^[3]^[5].

Zasięg występowania

Suwak irański występuje w północnej Syrii, Turcji (wschodnia Anatolia), Armenii, południowo-zachodnim Azerbejdżanie i północno-zachodnim Iranie; granice w Mezopotamii są nieustalone^[6]. Badania przeprowadzone w 1957 roku wskazywały, że jest pospolity w Syrii i Nachiczewańskiej Republice Autonomicznej, natomiast rzadko znajdowano osobniki z tureckiej populacji^[3].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1931 roku rosyjski zoolog Władimir Heptner nadając mu nazwę Meriones vinogradovi^[2]. Holotyp pochodził z Tebriz, w Azerbejdżanie Wschodnim, w Iranie^[5].

Geometryczna analiza morfometryczna czaszek przeprowadzona w 2013 roku odróżniła M. vinogradovi od M. tristrami^[7]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[6].

Etymologia

Meriones: według Theodore Palmera nazwa pochodzi od gr. μηρος mēros „biodro, udo”^[8]; natomiast Ephraim Nissan uważa, że nazwa pochodzi od Merionesa (gr. Μηριoνης Meriones), kreteńskiego wojownika z mitologii greckiej^[9].
vinogradovi: Boris Stiepanowicz Winogradow (1891–1958), rosyjski zoolog^[10].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 140–170 mm, długość ogona 130–170 mm, długość ucha 19–22 mm, długość tylnej stopy 31–39 mm; masa ciała 100–200 g^[11].

Biologia

Suwak irański zamieszkuje półpustynie, nagie szczyty gór i pustkowia. Gryzoń ten prowadzi stadny tryb życia, kopie nory; zimą i wiosną jest aktywny w dzień, latem częściej po zmroku. Żywi się nasionami i trawami. Samice dojrzewają płciowo w wieku trzech miesięcy, w ciągu roku mogą wydać na świat do pięciu miotów. Ciąża trwa 21–23 dni, w niewoli rodzi się zwykle 7–8 młodych^[1].

Populacja

Gatunek ten zamieszkuje dość duże terytorium, w tym wiele obszarów chronionych. Nie wiadomo, czy istnieją zagrożenia mogące mieć wpływ na liczebność populacji tego gatunku, ani jaki jest trend w zmianach liczebności populacji. Obecnie jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Meriones vinogradovi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b V.G. Heptner. Notizen über die Gerbillinae (Mammalia, Muridae). III. „Zoologischer Anzeiger”. 94, s. 122, 1931. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d B.B. Kryštufek B.B., N. Yigit & G.N.Y.& G. Amori N. Yigit & G.N.Y.& G., Meriones vinogradovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2010, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-17] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Meriones (Pallasiomys) vinogradovi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-17].
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 456. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ F.T. Yazdi & D. Adriaens. Cranial variation in Meriones tristrami (Rodentia: Muridae: Gerbillinae) and its morphological comparison with Meriones persicus, Meriones vinogradovi and Meriones libycus: A geometric morphometric study. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 51 (3), 2013. DOI: 10.1111/jzs.12020. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 410, 1904. (ang.).
↑ E. Nissan. Proper name to zoonym as a neologisation device, 2: Israeli Hebrew names for extant and Mesozoic taxa. „Diacronia”. 2, s. 856, 2013. (ang.).
↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 432. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 645. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[itis-1] Meriones vinogradovi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Heptner-2] V.G. Heptner. Notizen über die Gerbillinae (Mammalia, Muridae). III. „Zoologischer Anzeiger”. 94, s. 122, 1931. (niem.).

[iucn-3] B.B. Kryštufek B.B., N. Yigit & G.N.Y.& G. Amori N. Yigit & G.N.Y.& G., Meriones vinogradovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2010, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-17] (ang.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Meriones (Pallasiomys) vinogradovi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-17].

[Burgin&inni-6] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 456. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Yazdi&Adriaens-7] F.T. Yazdi & D. Adriaens. Cranial variation in Meriones tristrami (Rodentia: Muridae: Gerbillinae) and its morphological comparison with Meriones persicus, Meriones vinogradovi and Meriones libycus: A geometric morphometric study. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 51 (3), 2013. DOI: 10.1111/jzs.12020. (ang.).

[Palmer-8] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 410, 1904. (ang.).

[Nissan-9] E. Nissan. Proper name to zoonym as a neologisation device, 2: Israeli Hebrew names for extant and Mesozoic taxa. „Diacronia”. 2, s. 856, 2013. (ang.).

[Beolens&inni-10] B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 432. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).

[Denys&inni-11] Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 645. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]