Strikeforce

Strikeforce – nieistniejąca już amerykańska organizacja promująca walki w mieszanych sztukach walki (MMA) i kick-boxingu z siedzibą w San Jose. Od 2011 roku została wykupiona przez Forza, spółkę zależną od Zuffa (właściciela Ultimate Fighting Championship).

Organizacja została założona przez Scotta Cokera w 1985 roku. Pierwotnie promowała jedynie walki kick-boxerskie. W 2006 roku weszła na rynek mieszanych sztuk walki. Jej inauguracyjna gala Strikeforce: Shamrock vs. Gracie w San José (10 marca 2006) była pierwszą w tej dyscyplinie sportu na terenie Kalifornii oraz pobiła rekord pod względem liczby widzów na zawodach MMA w USA. W HP Pavilion obejrzało ją 18 265 ludzi^[1].

W lutym 2009 roku władze Strikeforce wykupiły od spółki ProElite szereg aktywów w organizacji EliteXC, w tym prawa do emisji walk oraz kontrakty części zawodników (m.in. Giny Carano i Nicka Diaza). Wkrótce potem podpisały również lukratywny 3-letni kontrakt z siecią telewizyjną Showtime^[1].

W sierpniu 2009 roku Strikeforce nawiązała formalną współpracę z rosyjską grupą promotorską M-1 Global oraz japońską spółką FEG (właściciel organizacji DREAM). Jej owocem jest wymiana zawodników oraz współpraca przy produkcji gal^[2]. Pierwsza, pod nazwą Strikeforce: Fedor vs. Rogers, odbyła się 7 listopada 2009 roku. W walce wieczoru Fiodor Jemieljanienko pokonał Bretta Rogersa.

W marcu 2011 roku Dana White, prezydent konkurencyjnej organizacji UFC, ogłosił, że Strikeforce została zakupiona przez Zuffa (właścicieli UFC). Scott Coker zachował jednak stanowisko prezydenta Strikeforce, a wszystkie podpisane przez nią kontrakty z zawodnikami i telewizją Showtime pozostały w mocy^[3]. Na początku 2013 roku odbyła się ostatnia gala (Strikeforce - Marquardt vs. Saffiedine) po której oficjalnie zamknięto organizację.

Kategoria	Waga	Mistrz	Od	Obrony tytułu
Ciężka	do 120 kg (265 lb)	Daniel Cormier	19 maja 2012	0
Półciężka	do 93 kg (205 lb)	wakat
Średnia	do 84 kg (185 lb)	Luke Rockhold	10 września 2011	2
Półśrednia	do 77 kg (170 lb)	Tarec Saffiedine	12 stycznia 2013	0
Lekka	do 70 kg (155 lb)	Gilbert Melendez	11 kwietnia 2009 (tymczasowy); 19 grudnia 2009 (niekwestionowany)	4
Kategoria Kobiet	Waga	Mistrz	Od	Obrony tytułu
Piórkowa	do 66 kg (145 lb)	wakat
Kogucia	do 61 kg (135 lb)	wakat

93 kg (205 lb) do 120 kg (265 lb)

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Alistair Overeem (pok. Paula Buentello)	16 listopada 2007	San Jose	pokonał Bretta Rogersa, 15 maja 2010
Wakat		29 lipca 2011	Overeem został zwolniony z organizacji[4]
2.	Daniel Cormier (pok. Josha Barnetta)	19 maja 2012	San José

84 kg (185 lb) do 93 kg (205 lb)

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Bobby Southworth (pok. Vernona White’a)	8 grudnia 2006	San José	pokonał Anthony’ego Ruiza, 27 czerwca 2008
2.	Renato Sobral	21 listopada 2008	San José
3.	Gegard Mousasi	15 sierpnia 2009	San José
4.	Muhammed Lawal	17 kwietnia 2010	Nashville
5.	Rafael Cavalcante	21 sierpnia 2010	Houston
6.	Dan Henderson	5 marca 2011	Columbus
Wakat		19 września 2011	Henderson odszedł z organizacji by związać się z UFC[5]

77 kg (170 lb) do 84 kg (185 lb)

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Frank Shamrock (pok. Phila Baroni)	22 czerwca 2007	San José
2.	Cung Le	29 marca 2008	San José
Wakat		17 września 2009	Le zrezygnował z tytułu na rzecz kariery aktorskiej[6]
3.	Jake Shields (pok. Jasona Millera)	7 listopada 2009	Hoffman Estates	pokonał Dana Hendersona, 17 kwietnia 2010
Wakat		1 lipca 2010	Shields odszedł z organizacji by związać się z UFC[7]
4.	Ronaldo Souza (pok. Tima Kennedy’ego)	21 sierpnia 2010	Houston	pokonał Robbiego Lawlera, 29 stycznia 2011
5.	Luke Rockhold	10 września 2011	Cincinnati	pokonał Kietha Jardine’a, 7 stycznia 2012 pokonał Tima Kennedy’ego, 14 lipca 2012

70 kg (155 lb) do 77 kg (170 lb)

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Nick Diaz (pok. Mariusa Žaromskisa)	30 stycznia 2010	Sunrise	pokonał K.J. Noonsa, 9 października 2010 pokonał Evangelistę Santosa, 29 stycznia 2011 pokonał Paula Daleya, 9 kwietnia 2011
Wakat		9 czerwca 2011	Diaz odszedł z organizacji by związać się z UFC[8]
2.	Nate Marquardt (pok. Tyrona Woodleya)	14 lipca 2012	Portland
3.	Tarec Saffiedine	12 stycznia 2013	Oklahoma City

66 kg (145 lb) do 70 kg (155 lb)

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Clay Guida (pok. Josha Thomsona)	10 marca 2006	San José
2.	Gilbert Melendez	9 czerwca 2006	San José	pokonał Gabe'a Lambleya, 29 marca 2008
3.	Josh Thomson	27 czerwca 2008	San José
-	Gilbert Melendez (pok. o tymczasowy tytuł Rodrigo Damma)	11 kwietnia 2009	San José	pokonał Mitsuhiro Ishidę, 15 sierpnia 2009
4.	Gilbert Melendez	19 grudnia 2009	San José	pokonał Shin’yę Aokiego, 17 kwietnia 2010 pokonał Tatsuyę Kawajiri, 9 kwietnia 2011 pokonał Jorge Masvidala, 17 grudnia 2011 pokonał Josha Thomsona, 19 maja 2012

61 kg (135 lb) do 66 kg (145 lb), do 2011 roku zwana średnią

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Cristiane Santos (pok. Ginę Carano)	15 sierpnia 2009	San José	pokonała Marloes Coenen, 30 stycznia 2010 pokonała Jan Finney, 26 czerwca 2010 pokonała Hiroko Yamanakę, 17 grudnia 2011
Wakat		6 stycznia 2012	Santos została przyłapana na stosowaniu niedozwolonego dopingu i odebrano jej tytuł[9]

57 kg (125 lb) do 61 kg (135 lb), do 2011 roku zwana półśrednią

Nr	Mistrz	Od	Miejsce	Obrony tytułu
1.	Sarah Kaufman (pok. Takayo Hashi)	26 lutego 2010	San José	pokonała Roxanne Modafferi, 23 lipca 2010
2.	Marloes Coenen	9 października 2010	Columbus	pokonała Liz Carmouche, 5 marca 2011
3.	Miesha Tate	31 lipca 2011	Hoffman Estates
4.	Ronda Rousey	3 marca 2012	Columbus	pokonała Sare Kaufman, 18 sierpnia 2012
Wakat		6 grudnia 2012	Rousey odeszła z organizacji by związać się z UFC[10]

Kategoria wagowa	Liczba uczestników	Mistrz	2. miejsce	Data i miejsce finału
Średnia	czterech	Jorge Santiago	Trevor Prangley	16 listopada 2007, San Jose
Kogucia kobiet	czterech	Miesha Tate	Hitomi Akano	13 sierpnia 2010, Phoenix
Ciężka	ośmiu	Daniel Cormier	Josh Barnett	19 maja 2012, San Jose

• Oficjalna strona Strikeforce