[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sally Oldfield

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sally Oldfield
Imię i nazwisko

Sally Natasha Oldfield

Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1947
Dublin

Pochodzenie

Anglia (Berkshire)

Instrumenty

śpiew, fortepian, instrumenty klawiszowe wszelkiego rodzaju, syntezatory, gitara, perkusja

Gatunki

world music, folk, muzyka celtycka, muzyka arabska, new age, rock progresywny, pop

Zawód

wokalistka, kompozytorka, muzyk, autorka piosenek i tekstów, multiinstrumentalistka (wszelkie instrumenty klawiszowe i syntezatory, fortepian, perkusja, gitary), aranżer, producent muzyczny

Aktywność

od 1968

Wydawnictwo

Transatlantic Records, Warner Brothers Records, Metronome Records, Castle Communications, Bronze Records, CBS Records, Knight Records, BMG Ariola, Spectrum Music, Virgin Records

Powiązania

Mike Oldfield, Terry Oldfield, Pentangle, John Renbourn

Współpracownicy
Mike Oldfield, Steve Hackett, Pekka Pohjola, Harold Faltermeyer
Zespoły
SallyAngie
Strona internetowa

Sally Oldfield (ur. 3 sierpnia 1947[1] w Dublinie) – urodzona w Irlandii angielska wokalistka folku, kompozytorka, multiinstrumentalistka i autorka tekstów oraz producentka muzyczna; starsza siostra muzyka Mike’a i kompozytora Terry'ego Oldfieldów.

Rys biograficzny i kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Sally Oldfield i jej rodzeństwo zostali wychowani przez matkę, Maureen, w duchu katolicyzmu. Dzieciństwo spędzili częściowo w irlandzkim Dublinie i w angielskim Reading, położonym w hrabstwie Berkshire. Jako 12-latkę Sally zapisano do Royal Academy of Dancing na naukę baletu, jednak zrezygnowała po 4 latach. Następnie studiowała na Uniwersytecie w Bristolu. Tam, jak sama stwierdziła, miała po raz pierwszy okazję do rozszerzenia swojej jaźni kulturowej poza wąskie pasmo dzieciństwa, i tu upatruje źródła wielokulturowości, która cechuje jej dorobek muzyczny[2] oraz umiejętności grania na wielu instrumentach muzycznych[3].

Karierę muzyczną rozpoczęła w 1968, gdy razem z bratem Mikiem utworzyli duet Sallyangie. Nagrali wspólnie tylko jeden album, po uzyskaniu rekomendacji gitarzysty Pentangle, Johna Renbourna. Ich album, Children of the Sun, stanowił bajkową mieszankę angielskiego folku i muzyki pop, a głos Sally Oldfield został szczególnie wyeksponowany. Gościnnie na tym albumie wystąpił perkusista Pentangle, Terry Cox i flecista Ray Warleigh, który także współpracował z innymi muzykami, jak np. Allanem Holdsworthem i Nickiem Drakem. Sally i Mike Oldfieldowie zakończyli działalność w The Sallyangie jesienią tego samego roku z powodu nieporozumień na tle artystycznym i czasowo zaniechali dalszej współpracy.

Pierwszy solowy album Sally Oldfield pt. Water Bearer został wydany w 1978. Pierwszy utwór z tego albumu, "Mirrors", stał się dość znanym przebojem. Od tego czasu artystka wydaje albumy solowe. Przez szereg lat pracowała na rynku muzycznym w Niemczech. Bierze również udział w nagraniach braci Mike'a i Terry'ego. Jej głos dominuje tzw. girlie chorus w paru sekcjach albumu Tubular Bells: przy końcu pierwszej strony albumu i tuż przed melodią szkocką na odwrotnej stronie. Sally Oldfield ponownie wystąpiła w nowym nagraniu Tubular Bells z 2003.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Water Bearer (1978)
  • Easy (1979)
  • Celebration (1980)
  • Playing in the Flame (1981)
  • In Concert (1982)
  • Strange Day in Berlin (1983)
  • Femme (1987)
  • Instincts (1988)
  • Night Riding (1990)
  • Natasha (1990)
  • The Flame (1992)
  • Three Rings (1994)
  • Secret Songs (1996)
  • Flaming Star (2001)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Według autobiografii jej brata, Mike Oldfield jest o 6 lat młodszy od Sally Oldfield, bo urodził się w 1953. Mike Oldfield: Changeling, wydawnictwo Virgin Books, 2007.
  2. Wywiad z Sally Oldfield z 2001 r. po wydaniu albumu Flaming Star. music-reviewer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-27)]., music-reviewer.com, vol. 4, num .11, październik 2001. Link sprawdzony 2008-04-16. (ang.)
  3. Recenzja i m.in. spisy instrumentów, wykonawców i utworów, Waterbearer. [dostęp 2018-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).