[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sofitel Warsaw Victoria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sofitel Warsaw Victoria
b. Hotel Victoria Intercontinental
Ilustracja
Hotel Sofitel Warsaw Victoria
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Królewska11,
00-065 Warszawa

Typ budynku

hotel

Architekt

Zbigniew Pawelski, Leszek Sołonowicz i inni

Inwestor

Orbis

Rozpoczęcie budowy

1973

Ukończenie budowy

1976

Pierwszy właściciel

Orbis

Obecny właściciel

Sofitel

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sofitel Warsaw Victoriab. ''Hotel Victoria Intercontinental''”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sofitel Warsaw Victoriab. ''Hotel Victoria Intercontinental''”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sofitel Warsaw Victoriab. ''Hotel Victoria Intercontinental''”
Ziemia52°14′23,65″N 21°00′48,44″E/52,239903 21,013456
Strona internetowa

Sofitel Warsaw Victoria – pięciogwiazdkowy hotel znajdujący się przy ul. Królewskiej 11 w Warszawie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Hotel został zbudowany w latach 1973–1976[1] przy placu Zwycięstwa (obecnie plac marsz. Józefa Piłsudskiego) przez szwedzką spółkę Skanska Cementgjuteriet[2] na miejscu spalonego w 1944 i rozebranego w 1962 pałacu Kronenberga[3]. Umowę w sprawie budowy hotelu „Lux-Kongresowy“ między szwedzkim przedsiębiorstwem i Przedsiębiorstwem Państwowym Orbis podpisano w grudniu 1973[4]. W czerwcu 1975 w wyniku plebiscytu „Życia Warszawy“, który wygrali państwo Arachanowiczowie z Warszawy, znajdujący się w budowie hotel otrzymał nazwę Victoria[5], która nawiązywała do ówczesnej nazwy placu (z uwagi na przynależność przez wiele lat do sieci InterContinental pełna jego nazwa brzmiała Victoria Intercontinental). Od 2001 hotel należy do sieci Sofitel.

Hotel był dziełem polsko-szwedzkiego zespołu architektów w składzie: Zbigniew Pawelski, Leszek Sołonowicz, Andrzej Dzierżawski, Derek Fraser, Kurt Hultin i Stanisław Kaim[6]. Budynek powstał z białego betonu i został wyposażony w okna ze szkłem refleksyjnym w miedzianozłotym odcieniu oraz w drzwi automatyczne[7].

1 sierpnia 1981 w hotelu doszło do próby zabójstwa Palestyńczyka Abu Daouda (przydomek Mohammeda Oudeh Dauda) podejrzewanego przez Mosad o udział w zamachach w Monachium, który zajmował apartament prezydencki. 16 stycznia 1986 w hotelu rozpoczął obrady Kongres Intelektualistów w Obronie Pokojowej Przyszłości Świata z udziałem przedstawicieli 50 państw[8].

W listopadzie 1987 na budynku hotelu zainstalowano antenę umożliwiającą odbiór telewizji satelitarnej[9].

We wrześniu 1989 w hotelu otwarto pierwsze po 1945 kasyno w Warszawie[10]. Wstęp był bezpłatny, jednak gra była możliwa wyłącznie za dewizy[10].

Hotel oferuje 368 pokoi, w tym 75 typu luxury i 33 apartamenty[11].

W kulturze masowej

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 266. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Elżbieta Charazińska: Ogród Saski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 160. ISBN 83-01-00061-9.
  3. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 600. ISBN 83-01-08836-2.
  4. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 X–31 XII 1973. „Kronika Warszawy”. 2 (18), s. 129, 1974. 
  5. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 IV–30 VI 1975. „Kronika Warszawy”. 4 (24), s. 142, 1975. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0137-3099. 
  6. Marta Leśniewska: Architektura w Warszawie 1965-1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 35. ISBN 83-908950-7-2.
  7. Architektura Murator Powojenny modernizm 2016.12.01 https://architektura.muratorplus.pl/wydarzenia/powojenny-modernizm-podsumowanie-glosowania-internautow_6916.html
  8. Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986 [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 63. ISBN 83-03-01684-9.
  9. Kalendarz warszawski 1 X 1987 – 31 III 1988. „Kronika Warszawy”. 3/4 (75–76), s. 307, 1988. 
  10. a b Hanna Wardaszko. Kalendarz warszawski 1 IV–30 IX 1989. „Kronika Warszawy”. 81–84, s. 282, 1990. 
  11. Sofitel Warsaw Victoria 5 gwiazdki. accor.com.pl. [dostęp 2023-04-23].
  12. Grzegorz Sołtysiak: Filmowy przewodnik po Warszawie. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2007, s. 128-131. ISBN 978-83-60142-70-7.
  13. Odcinek 15. Lokalizacje geograficzne i prawdziwe miejsca. zmiennicy.com. [dostęp 2020-05-10].
  14. Studio Filmowe Kadr (oficjalny kanał): Kogel Mogel (sekwencja od 1:29:40 do 1:30:58). YouTube. [dostęp 2014-08-26].
  15. Marek Szymański: Polska na filmowo. Gdzie kręcono znane filmy i seriale. Poznań: MJ Media Szymański i Glapiak, 2010, s. 346. ISBN 978-83-927928-1-9.
  16. Marek Szymański: op. cit.. s. 349. ISBN 978-83-927928-1-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]