SN 1181
 Silne radioźródło 3C 58, prawdopodobnie pozostałość po supernowej SN 1181 Zdjęcie z teleskopu Chandra (NASA) | |
| Data odkrycia |
1181 |
|---|---|
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Typ supernowej |
nieznany |
| Galaktyka | |
| Gwiazdozbiór | |
| Rektascensja |
02h 05m 37,0s |
| Deklinacja |
+64° 49′ 42″ |
| Największa jasność |
-1?m |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Przodek |
nieznany |
| Typ przodka |
nieznany |
| Uwagi |
widoczna przez 185 nocy |
SN 1181 – supernowa po raz pierwszy zauważona pomiędzy 4 a 6 sierpnia 1181, kiedy to chińscy i japońscy astronomowie zanotowali ją w ośmiu różnych tekstach.
Jedna z zaledwie ośmiu supernowych z Drogi Mlecznej widocznych gołym okiem, zanotowanych w źródłach pisemnych. Wystąpiła w gwiazdozbiorze Kasjopei i była widoczna na nocnym niebie przez około 185 dni.
Pulsar J0205+6449 (znany też jako 3C 58), który kręci się około 15 razy na sekundę, jest prawdopodobnie pozostałością tego wydarzenia. Jeżeli supernowa i pulsar są powiązane, gwiazda ciągle rotuje z mniej więcej podobną energią jak gdyby była uformowana pierwszy raz, w przeciwieństwie do Mgławicy Kraba, będącej pozostałością po supernowej SN 1054 z roku 1054, która straciła dwie trzecie energii rotacji w zbliżonym przedziale czasowym.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- SN 1181 w bazie SIMBAD (ang.)
- Hartmut Frommert: Supernova 1181. Students for the Exploration and Development of Space (SEDS). [dostęp 2016-10-27]. (ang.).