Nikołaj Zaremba
| |
| Imię i nazwisko |
Nikołaj Iwanowicz Zaremba |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Nikołaj Iwanowicz Zaremba, ros. Никола́й Ива́нович Заре́мба (ur. 3 czerwca?/15 czerwca 1821 w majątku Ozupino[1] w guberni witebskiej, zm. 27 marca?/8 kwietnia 1879 w Petersburgu[2][3]) – rosyjski kompozytor i pedagog muzyczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w polskiej szlacheckiej rodzinie wyznania ewangelicko-reformowanego (kalwińskiego)[1][4][5].
Uczył się gry na fortepianie u Antona Herkego, następnie wyjechał do Berlina, gdzie był uczniem Adolfa Bernharda Marxa[2][3]. Studiował także na Uniwersytecie Petersburskim, od 1854 roku prowadził chór przy luterańskim kościele świętych Piotra i Pawła w Petersburgu[2]. Od 1859 roku był członkiem Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego[3]. Po utworzeniu w 1862 roku Konserwatorium Petersburskiego objął w nim posadę wykładowcy kompozycji, a w latach 1867–1871 pełnił funkcję jego dyrektora[2]. Do jego uczniów należeli Piotr Czajkowski, Nikołaj Hubert i Wasilij Safonow[3]. W 1871 roku ze względu na problemy zdrowotne wycofał się z działalności pedagogicznej i wyjechał do zachodniej Europy[3]. W 1878 roku wrócił do Petersburga, gdzie niedługo potem zmarł[3]. Przed śmiercią zdążył jeszcze skomponować oratorium Ioann Kriestitiel[3].
Zasługą Zaremby jest wprowadzenie do szerszego obiegu rosyjskojęzycznej terminologii muzykologicznej, która zastąpiła wcześniej używane zapożyczenia z języka niemieckiego[2]. Był muzycznym konserwatystą, co przejawiało się m.in. w oparciu zasad harmoniki o dawne skale kościelne[2][3]. Taka postawa twórcza była krytykowana m.in. przez Modesta Musorgskiego, który wyśmiewał Zarembę w swoim muzycznym pamflecie Rajok (1870)[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tschaikowsky-Gesellschaft Mitteilungen Online Aufsätze [online], tschaikowsky-gesellschaft.de [dostęp 2024-04-24].
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 4022. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d e f g h i Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 343. ISBN 978-0-8108-5311-9.
- ↑ Olga de Kort, Nikolaj Zaremba (1821-1879) en zijn betekenis voor de Russische muziek [online], web.archive.org, 3 grudnia 2013 [dostęp 2022-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-03].
- ↑ Konarski Szymon, Szlachta kalwińska w Polsce, 1936, s. 337-339 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nikołaj Zaremba – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project