Nicola Fratoianni
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1972 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
Nicola Fratoianni (ur. 4 października 1972 w Pizie[1]) – włoski polityk, działacz partyjny, parlamentarzysta, lider partii Sinistra Italiana.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent filozofii[1]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Odrodzenia Komunistycznego. Był etatowym działaczem partyjnym, w latach 2002–2004 kierował jej organizacją młodzieżową. W 2009 przeszedł do Ruchu na rzecz Lewicy, z którym współtworzył formację Lewica, Ekologia, Wolność (SEL)[2]. W 2010 został członkiem rządu regionalnego Apulii, Nichi Vendola powierzył mu w nim funkcję asesora do spraw młodzieży, obywatelstwa i programu politycznego[3].
W wyborach w 2013 uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych XVII kadencji[1]. W 2014 powołany na koordynatora krajowego SEL, czasowo kierował też jej frakcją poselską. W lutym 2017 został pierwszym liderem nowo powołanej formacji Sinistra Italiana[2]. W 2018 i 2022 był ponownie wybierany do niższej izby włoskiego parlamentu[4][5].
W czerwcu 2019 zrezygnował z kierowania SI; przyczyną rezygnacji była porażka współtworzonej przez tę partię koalicji w eurowyborach[6]. Na funkcję sekretarza SI powrócił w 2021[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Nicola Fratoianni na stronie Izby Deputowanych XVII kadencji. [dostęp 2017-02-22]. (wł.).
- ↑ a b Chi è Nicola Fratoianni, primo segretario di Sinistra Italiana. ilpost.it, 20 lutego 2017. [dostęp 2017-02-22]. (wł.).
- ↑ Di Nicola Fratoianni. regione.puglia.it. [dostęp 2017-02-22]. (wł.).
- ↑ Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
- ↑ Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).
- ↑ Europee, Nicola Fratoianni si dimette da segretario di Sinistra Italiana. repubblica.it, 1 czerwca 2019. [dostęp 2019-09-04]. (wł.).
- ↑ Sinistra italiana va avanti, verso la nuova cosa rosso-verde. ilmanifesto.it, 1 lutego 2021. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).