[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nils Ušakovs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Nił Uszakow)
Nils Ušakovs
Нил Ушаков
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1976
Ryga

Burmistrz Rygi
Okres

od 1 lipca 2009
do 4 kwietnia 2019

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia „Zgoda”

Poprzednik

Jānis Birks

Następca

Dainis Turlais

Nils Ušakovs (ros. Нил Валерьевич Ушаков, trb. Nił Walerjewicz Uszakow; (ur. 8 czerwca 1976 w Rydze) – łotewski polityk, dziennikarz i samorządowiec rosyjskiej narodowości, poseł na Sejm (2006–2009), od 2009 do 2019 burmistrz Rygi, poseł do Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1999 ukończył studia na wydziale ekonomii i zarządzania Uniwersytetu Łotwy, następnie kształcił się w dziedzinie integracji europejskiej na wydziale nauk społecznych Uniwersytetu Południowej Danii, kończąc tę uczelnię w 2002.

Od 1998 zatrudniony w regionalnym oddziale rosyjskiej telewizji NTV. Następnie pracował w łotewskiej telewizji LTV oraz w czasopismach „Respubļika” i „Teļegraf”. W latach 2001–2004 prowadził program telewizyjny Nedēļas tēma w telewizji TV5.

W 2005 wstąpił do Partii Zgody Narodowej. W tym samym roku został wybrany przewodniczącym koalicyjnego ugrupowania Centrum Zgody. W 2006 uzyskał mandat posła na Sejm z listy tej formacji. Zasiadał w komisjach spraw zagranicznych i europejskiej. Stał na czele parlamentarnej grupy współpracy łotewsko-rosyjskiej. Mandat złożył w lipcu 2009[1] w związku z objęciem funkcji burmistrza Rygi[2]. Uzyskiwał reelekcję na ten urząd w wyniku kolejnych wyborów lokalnych.

W listopadzie 2010 został także wybrany w skład zarządu Wolnego Portu Ryga[3]. W czerwcu 2011 ponownie powołany na przewodniczącego Centrum Zgody[4]. W listopadzie 2013 stanął na czele Socjaldemokratycznej Partii „Zgoda”[5].

4 kwietnia 2019 minister Juris Pūce wydał zarządzenie o usunięciu Nilsa Ušakovsa ze stanowiska burmistrza Rygi, zarzucając mu naruszenie szeregu aktów prawnych (w tym przepisów dotyczących rachunkowości, zarządzania finansami i budżetu). Decyzję podjęto kilka miesięcy po ujawnieniu afery korupcyjnej w stołecznym przedsiębiorstwie transportowym „Rīgas satiksme”[6]. W wyborach w 2019 Nils Ušakovs z listy swojego ugrupowania uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[7]. W październiku tegoż roku zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego partii[8]. W styczniu 2023 wybrany na jednego z trzech współprzewodniczących Socjaldemokratycznej Partii „Zgoda”[9]. W 2024 został po raz drugi wybrany w skład Europarlamentu[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty – najpierw z Mariją Ušakovą[11], następnie z dziennikarką Jeļeną Suharevą[12]. Jego trzecią żoną została Iveta Strautiņa[13]. W 2015 urodził się jego syn Toms[14].

22 maja 2011 doznał udaru słonecznego podczas półmaratonu ryskiego. Odwieziono go do ryskiego szpitala, następnie do kliniki „Charite” w Berlinie, gdzie został poddany intensywnej terapii[15]. Polityk znajdował się w śpiączce, doszło do upośledzenia pracy narządów wewnętrznych – wątroby i nerek[16], a stan jego zdrowia określano jako ciężki[17]. Po zdarzeniu otworzono specjalny rachunek bankowy, na który mieszkańcy Łotwy mogli wpłacać pieniądze na leczenie burmistrza[18]. Do wykonywania obowiązków powrócił w lipcu 2011[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 9.Saeima: Nils Ušakovs. saeima.lv. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  2. Anete Jansone: Par Rīgas domes priekšsēdētāju ievēlēts Nils Ušakovs. bizness.lv, 1 lipca 2009. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  3. xUšakovu ievēl Rīgas Brīvostas valdē. apollo.lv, 23 listopada 2010. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  4. Ušakovs atkārtoti ievēlēts par SC valdes priekšsēdētāju. delfi.lv, 27 czerwca 2011. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  5. Ušakovs pārņem partijas 'Saskaņa' vadības grožus. delfi.lv, 9 listopada 2013. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  6. Tomasz Otocki: Mer Rygi Nił Uszakow usunięty ze stanowiska. przegladbaltycki.pl, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-05].
  7. Eiropas Parlamenta vēlēšanas 2019. epv2019.cvk.lv. [dostęp 2019-05-29]. (łot.).
  8. Urbanovičs pārņem 'Saskaņas' vadību no Ušakova. delfi.lv, 26 października 2019. [dostęp 2019-10-26]. (łot.).
  9. „Saskaņai” ievēlēta jauna vadība – Ušakovs, Ločmele un Morozovs. tvnet.lv, 28 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-28]. (łot.).
  10. Latvia’s European election results published at last. lsm.lv, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
  11. Ušakovs otrreiz iestūrējis laulības ostā. apollo.lv, 27 stycznia 2010. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  12. Rīgas mērs Ušakovs apprecējies. diena.lv, 27 stycznia 2010. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  13. Nils Ušakovs tomēr apprecējis Ivetu Strautiņu. delfi.lv, 19 listopada 2014. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  14. Nils Ušakovs publicē fotogrāfijas ar jaundzimušo dēlu. apollo.lv, 6 maja 2015. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  15. Ušakovs nogādāts Berlīnē. nra.lv, 25 maja 2011. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  16. Kononova: Ušakovam cietušas aknas un nieres. ir.lv, 27 maja 2011. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  17. Ušakova ārstēšana prasīs vismaz mēnesi; ārstēšana maksās vairākus simtus tūkstošus eiro. nra.lv, 27 maja 2011. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  18. Atver ziedojumu kontu Ušakova ārstēšanai. nra.lv, 26 maja 2011. [dostęp 2019-02-27]. (łot.).
  19. Riga Mayor Usakovs back on the job, honors meritorious policemen today. baltic-course.com, 12 lipca 2011. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]