Mieczysław Łomowski

Mieczysław Łomowski

Data i miejsce urodzenia	19 września 1914 Wilno
Data i miejsce śmierci	15 października 1969 Gdańsk
Wzrost	181 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Mieczysław Łomowski (ur. 19 września 1914 w Wilnie, zm. 15 października 1969) – polski lekkoatleta, miotacz.

Przed wojną zawodnik wileńskich klubów: KPW Ognisko, WKS Śmigły i AZS. Po 1944 startował w klubach Gdańska: BOP, Lechii, Budowlanych, Gwardii i Wybrzeżu. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (1948) zajął 4. miejsce w pchnięciu kulą (15.43). Uległ tylko Amerykanom i był najlepszym z Europejczyków.

3-krotnie zdobywał tytuł mistrza Polski w pchnięciu kulą (1947-1949) i 5-krotnie w rzucie dyskiem (1947-1949, 1951, 1953). 2 razy ustanawiał rekordy Polski: kula - 16,15 (1952) i dysk - 47,46 (1948). W wieku 41 lat pobił swoje rekordy życiowe: 16,25 w pchnięciu kulą i 48,77 w rzucie dyskiem.

Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu^[1].

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Był wychowawcą i doradcą wielu czołowych zawodników (m.in. E. Rusin-Ciarkowskiej i W. Komara) oraz działaczem Komisji Szkoleniowej i Dyscyplinarnej Gdańskiego OZLA.

Zginął w wypadku samochodowym niedaleko Gniewa. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera I-4-8)^[2].

• Polski Komitet Olimpijski: Mieczysław Łomowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
• Mieczysław Łomowski Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2012-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-06]  (ang.).