[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Malik al-Dżaziri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malik al-Dżaziri
‏مالك الجزيري‎
Ilustracja
Malik al-Dżaziri (2016)
Państwo

 Tunezja

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1984
Bizerta

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Walid Dżalali

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

42 (7 stycznia 2019)

Australian Open

3R (2015, 2017)

Roland Garros

2R (2012, 2016, 2018)

Wimbledon

2R (2012)

US Open

2R (2011, 2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

73 (12 sierpnia 2019)

Australian Open

3R (2019)

Roland Garros

2R (2017)

Wimbledon

2R (2015, 2016)

US Open

SF (2018)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Tunezja
Igrzyska panarabskie
złoto Doha 2011 gra pojedyncza
srebro Doha 2011 gra podwójna
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Mersin 2013 gra podwójna
brąz Mersin 2013 gra pojedyncza

Malik al-Dżaziri, Malek Jaziri (arab. مالك الجزيري, Mālik al-Ǧazīrī; ur. 20 stycznia 1984 w Bizercie) – tunezyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, medalista igrzysk panarabskich i igrzysk śródziemnomorskich, najwyżej notowany zawodnik tunezyjski w historii, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Al-Dżaziri zadebiutował w rozgrywkach zawodowego touru w kwietniu 2002 roku, jeszcze jako amator, w turnieju rangi Futures w Sidi-Fredj, a pierwszy mecz wygrał cztery miesiące później w Tunisie. Od początku kariery występował głównie w futuresach w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie, a wraz z poprawą pozycji rankingowej rozpoczął także starty w imprezach ATP Challenger Tour w Europie.

Pierwszy przełom w karierze nadszedł w roku 2006, kiedy al-Dżaziri złamał granicę 300. pozycji w zawodowym rankingu. Niedługo potem doznał kontuzji kolana, która wyeliminowała go z gry na dwa lata. Kolejnym przełomem był rok 2011 – Tunezyjczyk awansował z 333. na 118. lokatę. W sezonie al-Dżaziri wygrał trzy turnieje rangi Futures, osiągnął pierwszy finał imprezy challengerowej (Samarkand), zanotował triumf w imprezie tej rangi (Genewa), a także po raz pierwszy wystąpił w turnieju wielkoszlemowym. Tunezyjski tenisista udanie przebrnął eliminacje podczas US Open 2011 i wygrał mecz pierwszej rundy z Thiemo de Bakkerem. W kolejnej rundzie musiał uznać wyższość Mardy’ego Fisha.

19 marca 2012 roku al-Dżaziri awansował na 93. miejsce w rankingu ATP, stając się pierwszym Tunezyjczykiem, który był notowany w czołowej setce świata. W tym samym roku zagrał w grze pojedynczej igrzysk olimpijskich w Londynie. Awansował tam do drugiej rundy, w której poniósł porażkę z Johnem Isnerem.

Na początku maja 2018 został finalistą zawodów ATP World Tour w Stambule, eliminując m.in. najwyżej rozstawionego Marina Čilicia. Pojedynek o tytuł przegrał z Tarem Danielem[1].

Od początku kariery Tunezyjczyk trenuje w krajowym ośrodku tenisowym w Tunisie pod okiem Walida Jallaliego. Od roku 2000 reprezentuje Tunezję w rozgrywkach Pucharu Davisa.

W grze pojedynczej al-Dżaziri wygrał 7 turniejów rangi ATP Challenger Tour, zaś w deblu ma na koncie 2 turniejowe zwycięstwa.

Najwyżej w rankingu singlistów sklasyfikowany był na 42. miejscu (7 stycznia 2019), a w rankingu deblistów na 73. pozycji (12 sierpnia 2019).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 6 maja 2018 Stambuł Ceglana Japonia Taro Daniel 6:7(4), 4:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taro Daniel triumphs in Istanbul for first ATP title, „The Japan Times Online”, 7 maja 2018, ISSN 0447-5763 [dostęp 2018-08-12] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]