Monika Kaserer
Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Union SC Neukirchen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
18.01 1968, Bad Gastein (31. miejsce – slalom) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
3.01 1969, Oberstaufen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Monika Kaserer (ur. 11 maja 1952 w Neukirchen am Großvenediger) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata, olimpijka.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Specjalizowała się w slalomie gigancie i slalomie specjalnym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 18 stycznia 1968 roku w Bad Gastein, zajmując 31. miejsce w slalomie[1]. Pierwsze punkty wywalczyła 3 stycznia 1969 roku w Oberstaufen, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 18 grudnia 1971 roku w Sestriere, kończąc rywalizację w slalomie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Francuzka Françoise Macchi i Rosi Mittermaier z RFN. W kolejnych startach jeszcze 41 razy stawała na podium, odnosząc przy tym dziesięć zwycięstw: 17 stycznia 1973 roku w Grindelwald wygrała slalom, 22 marca 1975 roku w Val Gardena wygrała slalom równoległy, a 21 stycznia 1973 roku w Les Contamines, 11 lutego 1973 roku w Abetone, 14 stycznia 1974 roku w Grindelwald, 7 marca 1974 roku w Wysokich Tatrach, 9 stycznia 1976 roku w Meiringen, 19 marca 1976 roku w Mont-Sainte-Anne, 29 stycznia 1977 roku w Megève i 27 lutego 1977 roku w Furano był najlepsza w gigantach. W sezonach 1972/1973 i 1973/1974 zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w sezonach 1975/1976 i 1976/1977 była trzecia. W sezonie 1972/1973 zwyciężyła w klasyfikacji giganta, w sezonach 1971/1972, 1975/1976 i 1976/1977, a w sezonach 1973/1974 i 1974/1975 była trzecia. Ponadto w sezonie 1972/1973 była też trzecia w klasyfikacji slalomu.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sapporo w 1972 roku, gdzie zajęła 30. miejsce w zjeździe, 13. w gigancie i 7. w slalomie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Innsbrucku była szósta w gigancie, dziewiąta w zjeździe, a slalomu nie ukończyła. W 1974 roku zdobyła brązowy medal w kombinacji na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, plasując się za Francuzką Fabienne Serrat i Hanni Wenzel z Liechtensteinu. Dzień wcześniej zajęła czwarte miejsce w zjeździe, przegrywając walkę o medal z rodaczką, Wiltrud Drexel o 0,25 sekundy. Wywalczyła ponadto brązowy medal w slalomie podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku. Tym razem lepsze okazały się Lea Sölkner z Austrii i Pamela Behr z RFN.
Po tym jak nie wywalczyła miejsca w reprezentacji Austrii na igrzyska olimpijskie w Lake Placid w 1980 roku zakończyła karierę[2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
30. | 5 lutego | 1972 | Sapporo | Zjazd | 1:36,68 | +5,91 | Marie-Theres Nadig |
13. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 | +3,52 | Marie-Theres Nadig |
7. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 | +3,12 | Barbara Cochran |
9. | 8 lutego | 1976 | Innsbruck | Zjazd | 1:46,16 | +2,65 | Rosi Mittermaier |
DNF1 | 11 lutego | 1976 | Innsbruck | Slalom | 1:30,54 | - | Rosi Mittermaier |
6. | 13 lutego | 1976 | Innsbruck | Gigant | 1:29,13 | +1,36 | Kathy Kreiner |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
30. | 5 lutego | 1972 | Sapporo | Zjazd | 1:36,68 | +5,91 | Marie-Theres Nadig |
13. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 | +3,52 | Marie-Theres Nadig |
7. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 | +3,12 | Barbara Cochran |
4. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Kombinacja | 25,64 pkt | +57,07 pkt | Annemarie Moser-Pröll |
5. | 3 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Gigant | 1:43,18 | +1,17 | Fabienne Serrat |
4. | 7 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:50,84 | +1,56 | Annemarie Moser-Pröll |
7. | 8 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Slalom | 1:34,63 | +1,98 | Hanni Wenzel |
3. | 8 lutego | 1974 | Sankt Moritz | Kombinacja | 20,14 pkt | +7,30 pkt | Fabienne Serrat |
9. | 8 lutego | 1976 | Innsbruck | Zjazd | 1:46,16 | +2,65 | Rosi Mittermaier |
DNF1 | 11 lutego | 1976 | Innsbruck | Slalom | 1:30,54 | - | Rosi Mittermaier |
6. | 13 lutego | 1976 | Innsbruck | Gigant | 1:29,13 | +1,36 | Kathy Kreiner |
3. | 3 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:24,85 | +0,52 | Lea Sölkner |
DNF2[3] | 4 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:41,15 | - | Maria Epple |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1968/1969: 23.
- sezon 1970/1971: 19.
- sezon 1971/1972: 4.
- sezon 1972/1973: 2.
- sezon 1973/1974: 2.
- sezon 1974/1975: 9.
- sezon 1975/1976: 3.
- sezon 1976/1977: 3.
- sezon 1977/1978: 8.
- sezon 1978/1979: 20.
- sezon 1979/1980: 51.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Sestriere – 18 grudnia 1971 (slalom) – 3. miejsce
- Sestriere – 19 stycznia 1972 (slalom) – 2. miejsce
- St. Gervais – 22 stycznia 1972 (gigant) – 2. miejsce
- Banff – 19 lutego 1972 (gigant) – 3. miejsce
- Pra Loup – 18 marca 1972 (gigant) – 3. miejsce
- Pra Loup – 18 marca 1972 (gigant) – 2. miejsce
- Saalbach-Hinterglemm – 20 grudnia 1972 (gigant) – 2. miejsce
- Pfronten – 9 stycznia 1973 (zjazd) – 2. miejsce
- Grindelwald – 17 stycznia 1973 (slalom) – 1. miejsce
- St. Gervais – 20 stycznia 1973 (gigant) – 2. miejsce
- Les Contamines – 21 stycznia 1973 (gigant) – 1. miejsce
- Chamonix – 26 stycznia 1973 (slalom) – 3. miejsce
- Abetone – 11 lutego 1973 (gigant) – 1. miejsce
- Anchorage – 7 marca 1973 (gigant) – 2. miejsce
- Heavenly Valley – 23 marca 1973 (gigant) – 2. miejsce
- Grindelwald – 14 stycznia 1974 (gigant) – 1. miejsce
- Bad Gastein – 24 stycznia 1974 (slalom) – 3. miejsce
- Wysokie Tatry – 7 marca 1974 (gigant) – 1. miejsce
- Val d’Isère – 7 grudnia 1974 (gigant) – 2. miejsce
- Naeba – 23 lutego 1975 (gigant) – 2. miejsce
- Sun Valley – 13 marca 1975 (gigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 20 marca 1975 (slalom) – 3. miejsce
- Val Gardena – 22 marca 1975 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Val d’Isère – 4 grudnia 1975 (gigant) – 3. miejsce
- Meiringen – 9 stycznia 1976 (gigant) – 1. miejsce
- Les Gets – 15 stycznia 1976 (gigant) – 3. miejsce
- Berchtesgaden – 18 stycznia 1976 (gigant) – 3. miejsce
- Bad Gastein – 22 stycznia 1976 (kombinacja) – 2. miejsce
- Copper Mountain – 6 marca 1976 (slalom) – 2. miejsce
- Aspen – 13 marca 1976 (gigant) – 3. miejsc
- Mont-Sainte-Anne – 19 marca 1976 (gigant) – 1. miejsce
- Schruns – 19 stycznia 1977 (kombinacja) – 3. miejsce
- Arosa – 20 stycznia 1977 (gigant) – 3. miejsce
- St. Gervais – 28 stycznia 1977 (slalom) – 3. miejsce
- Megève – 29 stycznia 1977 (gigant) – 1. miejsce
- Maribor – 1 lutego 1977 (slalom) – 2. miejsce
- Maribor – 2 lutego 1977 (gigant) – 2. miejsce
- Furano – 27 lutego 1977 (gigant) – 1. miejsce
- Sun Valley – 5 marca 1977 (slalom) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 8 grudnia 1977 (gigant) – 3. miejsce
- Madonna di Campiglio – 15 grudnia 1977 (gigant) – 2. miejsce
- Les Mosses – 10 stycznia 1978 (gigant) – 2. miejsce
- 10 zwycięstw, 17 drugich i 15 trzecich miejsc.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Monika Kaserer (ang.)