Oskar Potiorek
| |
 Feldzeugmeister
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Oskar Potiorek (ur. 20 listopada 1853 w Bad Bleiberg, zm. 17 grudnia 1933 w Klagenfurcie) – generał artylerii (niem. Feldzeugmeister) cesarskiej i królewskiej Armii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]30 października 1908 został mianowany na stopień generała artylerii[1]. Do 1910 był komendantem 3 Korpusu i generałem dowodzącym w Grazu[2]. W 1910 został szefem Czeskiego Pułku Piechoty Nr 102 w Pradze i inspektorem armii z siedzibą w Wiedniu[3]. W 1911 został inspektorem armii z siedzibą w Sarajewie i równocześnie szefem krajowym (niem. Landeschef, niem. Chef der Landesregierung) Bośni i Hercegowiny[4][5][6].
Uczestnik I wojny światowej, podczas której dowodził wojskami Austro-Węgier w kampanii 1914 przeciwko Serbii. Komendant 5 i 6 Armii w rejonie Driny i Sawy. Odpowiedzialny za klęski armii austro-węgierskiej z armią serbską w bitwie pod Górą Cer (sierpień 1914) i w bitwie nad Kolubarą (listopad-grudzień 1914). 1 stycznia 1915 został przeniesiony w stan spoczynku[1].
Oskar Potiorek był współpasażerem samochodu, w którym 28 czerwca 1914 w Sarajewie został zamordowany austro-węgierski następca tronu arcyksiążę Franciszek Ferdynand (zamach w Sarajewie), co w efekcie doprowadziło do wybuchu I wojny światowej.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wielki Orderu Leopolda[7]
- Order Korony Żelaznej 1. klasy[7]
- Krzyż Wielki Orderu Franciszka Józefa[7]
- Krzyż Zasługi Wojskowej – 1883[8]
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 143.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 130, 166.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 107, 172, 666.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 107, 176, 670.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 109, 196, 707.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 53, 129, 582.
- ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 129.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 61.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.