Okręty podwodne typu Orzeł
| |
| Rodzaj okrętu | |
|---|---|
| Kraj budowy | |
| Projekt | |
| Stocznia | |
| Zbudowane |
2 |
| Użytkownicy | |
| Służba w latach |
1939-1969 |
| Stracone |
1 |
| Uzbrojenie: | |
| 20 torped 1 działo 105 mm 1 działo AA 40 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe • zewnętrzne |
|
| Załoga |
60 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
1100 ton |
| • w zanurzeniu |
1650 ton |
| Zanurzenie testowe |
80 metrów |
| Długość |
84 metry |
| Szerokość |
6,7 metra |
| Napęd: | |
| 2 silniki wysokoprężne typu 6QD42Sulzer o łącznej mocy 4740 KM; nr. fabryczne 480, 481 2 silniki elektryczne typu Brown Boveri o łącznej mocy 1100 KM. 2 baterie akumulatorów razem 200 ogniw. | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
7000 Mm przy 10 węzłach |
Okręty podwodne typu Orzeł – typ dwóch okrętów podwodnych wybudowanych dla Marynarki Wojennej przez stocznie holenderskie De Schelde i Rotterdamse. Konstrukcja tych okrętów została opracowana przy współudziale specjalistów polskiej marynarki wojennej. W projekcie wykorzystano niektóre elementy konstrukcyjne wcześniejszego holenderskiego typu O 16, w tym zewnętrzne treningowe wyrzutnie torpedowe. Kadłub tych jednostek był w całości spawany, a wszystkie płaszczyzny sterowe sterowane były hydraulicznie. Według zamówienia, okręty miały mieć możliwość zanurzania na głębokość 80 metrów, podczas testów jednak osiągnięto głębokość 100 metrów[1]. Projekt okrętów typu Orzeł, był podstawą opracowania bardzo podobnego projektu holenderskich okrętów typu O.19[2]. Według niektórych źródeł, w stoczniach holenderskich zamówiono także dwa kolejne okręty, jednakże zamówienia nie zostały zrealizowane. Prawdopodobne nazwy tych okrętów to „Kuna” i „Łasica”[3]. Dla informacji tej brak jest jednak potwierdzenia w innych źródłach.
Po niemieckiej inwazji na Polskę "Orzeł" przepłynął do sojuszniczej Wielkiej Brytanii i zatonął z niewyjaśnionych przyczyn na Morzu Północnym w czerwcu 1940 roku. „Sęp” został internowany w Szwecji, gdzie pozostał aż do końca wojny. Po powrocie do Polski służył w polskiej marynarce wojennej do 15 września 1969 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Orzel class for Poland. [w:] Dutch Export Submarines [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. (ang.).
- ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact, s. 267
- ↑ Krzysztof Rokiciński: Okręty uniwersalne. Możliwości i ograniczenia. [w:] Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej [on-line]. Akademia Marynarki Wojennej, 2006. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-16)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-85109-563-2.