[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Oblężenie Krakowa (1345)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblężenie Krakowa (1345)
wojna polsko-czeska 1345-1348
Ilustracja
Brama Sławkowska wzmiankowana w 1311 r.
Czas

12 lipca - 19 lipca 1345

Miejsce

Kraków

Terytorium

Królestwo Polskie

Przyczyna

atak Kazimierza Wielkiego na Górny Śląsk

Wynik

zwycięstwo wojsk polskich

Strony konfliktu
Królestwo Polskie
milicja krakowska
Królestwo Czech
Dowódcy
Kazimierz III Wielki Jan Ślepy
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°03′11,7″N 19°56′38,2″E/50,053250 19,943944

Oblężenie Krakowa podczas wojny polsko-czeskiej (1345-1348) rozpoczęło się 12 lipca 1345 roku. W ciągu 8 dni oblężenia, Czechom, którymi dowodził oślepły już wtedy król Jan Luksemburski, nie udało się zdobyć miasta.

Odparcie czeskiego ataku rozpoczęło okres 150 lat, w którym polska stolica do końca XV wieku była bezpieczna od wrogów zewnętrznych[1].

Przyczyny oblężenia

[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 1345 roku książę świdnicki Bolko II Mały został najechany przez Jana Luksemburczyka. Kazimierz Wielki w odwecie uderzył w czerwcu na księstwo opawskie doprowadzając do wojny polsko-czeskiej. Z kolei król Czech Jan Luksemburski wyprawił się na leżącą na Górnym Śląsku ziemię wodzisławską. 29 czerwca 1345 roku, stanął obozem pod Wodzisławiem, jednakże Kazimierz Wielki bitwy nie przyjął i wycofał się[2]. Jan Luksemburski zwinął obozowisko i podążył śladem wycofującego się Kazimierza. Pociągnęło to za sobą wyprawę czeską skierowaną na Kraków.

Oblężenie

[edytuj | edytuj kod]

12 lipca armia czeska dotarła do Krakowa i rozpoczęło się oblężenie miasta. Przekazy źródłowe dotyczące wyprawy czeskiej do Małopolski są bardzo fragmentaryczne i nie pozwalają na pełne odtworzenie przebiegu kampanii[3].

W czasie oblężenia Czesi ponieśli dwie porażki w potyczkach - wydzielony oddział dążący do przyłączenia się do sił oblegających miast został pobity pod Miechowem przez wspierających Kazimierza III Węgrów, a porażka Czechów koło Będzina mogła zostać poniesiona przez inny wydzielony oddział zarówno w drodze na Kraków, jak i podczas odwrotu[3].

Król Czech zawarł w Pyzdrach w dniu 6 września 1345 rozejm z Kazimierzem Wielkim i Bolkiem Świdnickim do dnia 11 listopada tego roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paweł Jasienica, Polska Jagiellonów, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, s. 272, ISBN 83-06-01796-X.
  2. Kazimierz Popiołek, Historia Śląska pd pradziejów do 1945 roku, Katowice 1972, s.52
  3. a b Jerzy Wyrozumski, Dzieje Polski piastowskiej VIII w. - 1370, 1999, s. 329, ISBN 83-85719-38-5.