Janowo (województwo lubuskie)
52°26′24″N 15°41′21″E/52,440000 15,689167| wieś | |
 Zabudowa wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
79[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
66-330[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FMI |
| SIMC |
0186068 |
Położenie na mapie gminy Pszczew  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |
| 52°26′24″N 15°41′21″E/52,440000 15,689167[1]
| |
Janowo – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Pszczew[4][5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona w łacińskim dokumencie z 1415 pod obecną nazwą Janowo, 1497 Janów, 1944 Janau[6].
Miejscowość była wsią szlachecką należącą do lokalnych rodów wielkopolskich Janowskich oraz Polickich. W 1493 leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego, a w 1508 należała do parafii Policko[6].
W 1415 akta procesowe odnotowały Jana z Janowa. W 1435 odnotowany został Jurga Janowski noszący odmiejscowe nazwisko pochodzące od nazwy wsi. W 1493 Andrzej Hersztopski kupił od Jana Polickiego połowę Janowa za 100 złotych węgierskich z zastrzeżeniem prawa wykupu. W 1494 Łukasz Policki dziedzic w Janowie, za zgodą swej matki Anny Brodzkiej wdowie po Jakubie Polickim, sprzedał Gabrielowi Sierpowskiemu (z Sierpowa k. Śmigla) połowę Janowa z okolicznymi barciami za 100 grzywien. W 1504 sprzedał on także Wojciechowi Polickiemu połowy swych wsi Policko, Janowo i Mikołajewo za 70 złotych węgierskich. W 1497 Łukasz Policki zapisał żonie Annie po 400 złotych węgierskich posagu i wiana na połówkach rzek, jezior i barci, które miał w Policku i Janowie. W 1497 otrzymał on także od króla polskiego Jana I Olbrachta prawo do dóbr Anny córki zmarłego Gabriela Sierpowskiego w tym do połowy Janowa[6].
W 1510 miał miejsce pobór podatków z części “Bythofskiego” (prawdopodobnie Bytkowski z Bytkowa): 3 półłanki. W 1563 płatnikami poboru byli panowie Policcy. Zapłacili oni od 7 kwart roli, karczmy dorocznej. W 1577 wieś dzieliła się na trzy części, a płatnikami poboru byli: Jan Policki, Trojan Policki oraz Zofia Policka. W latach 1564–1565 wieś szlachecka Janowo dawali poradlne do zamku międzyrzeckiego. W 1580 odbył się pobór z części Anny Polickiej od 4 kwart, dwóch zagrodników. Z części Jana Polickiego pobrano podatki od 4 kwart, jednego zagrodnika oraz dwóch komorników[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44138
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 374 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ a b c d Chmielewski 1988 ↓, s. 25.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. II (I-Ł) z.1, hasło: „Janowo”. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 25.
