Jan Hirsz
Wygląd
chorąży | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 września 1920 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jan Hirsz z Żukowa (ur. 1 lipca 1891 w Kielnie[1], poległ 17 września 1920 pod m. Kamień Królewski) – chorąży piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jako oficer 66 Kaszubskiego pułku piechoty walczył na wojnie z bolszewikami. 17 września 1920 „pułk atakował Rosjan w Kamieniu Królewskim. Odebranej wsi pułk nie mógł utrzymać wobec kilkukrotnej przewagi nieprzyjaciela. Podczas odwrotu poległ bohaterską śmiercią chorąży Hirsz, który widząc, że nieprzyjaciel zajmuje flankujące stanowisko, wziął ciężki karabin maszynowy i sam jeden ogniem powstrzymywał wroga, w wyniku czego uratował II batalion od zagłady”.
Pośmiertnie został mianowany podporucznika i odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wacław Jankiewicz, Zarys historii wojennej 66-go Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka J. Piłsudskiego, Warszawa 1929
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Hirsz - Rodzina Hirsz-Hirsch [online], sites.google.com [dostęp 2017-11-24] .