[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Jan Maria du Lau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Jan Maria du Lau
Jean-Marie du Lau d’Alleman
arcybiskup
męczennik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 października 1738
Périgueux

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Ogród klasztoru karmelitów, miejsce masakry w której zginął abp Jan Maria du Lau.

Jan Maria du Lau, (fra.) Jean-Marie du Lau d’Alleman (ur. 30 października 1738 w Périgueux, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, arcybiskup, ofiara prześladowań katolików okresu francuskiej rewolucji[1][2][3][4].

Pochodził z rodziny szlacheckiej, a urodził się na zamku La Coste[2][3]. Ukończywszy studia humanistyczne w Nawarze, wstąpił do seminarium suplicjanów i kontynuował naukę na Sorbonie, gdzie studiował teologię[2][3]. W 1775 roku otrzymał sakrę arcybiskupią Arles[2][5]. Tym samym w wieku 37 lat został najmłodszym mianowanym przez z króla Ludwika XVI arcybiskupem[3]. Działania jakie podejmował pełniąc urząd wpłynęły na wzmocnienie dyscypliny kościelnej, a także zrozumienie liturgii i podniesienie poziomu intelektualnego duchowieństwa[2]. Deklarował, iż wzoruje się na św. Karolu Boromeuszu[2]. Od roku 1789 zasiadał w Stanach Generalnych[3][4]. 12 lipca 1790 roku, decyzją Zgromadzenia Narodowego zniesiono arcybiskupstwo Arles. Tym samym Jan Maria du Lau był ostatnim miejscowym arcybiskupem[3][6]. 10 sierpnia został aresztowany w Paryżu[2][3]. W czasie pobytu w prowizorycznym więzieniu utworzonym na terenie klasztoru karmelitów wykazał się wielką cierpliwością[2]. Zginął 2 września 1792 roku w masakrze, w której zasieczono szablami i zakłuto bagnetami oddanych przez komisarza Violette’a w ręce zgromadzonego tłumu wszystkich odmawiających złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru, a którzy uszli z rozpoczętej wcześniej rzezi w ogrodzie[1][7]. Ofiary mordu zostały pochowane w zbiorowych mogiłach na terenie cmentarza Vaugirard, część z nich wrzucono do studni klasztornej[8]. Po ekshumacji w 1867 roku relikwie ofiar spoczęły w krypcie kościoła karmelitów[9].

Był obok Franciszka Józefa de la Rochefoucauld i Piotra Ludwika de la Rochefoucauld jednym z trzech biskupów, wśród ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych, ofiar nienawiści do wiary (łac) odium fidei[1][4][10].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[4].

Jan Maria du Lau znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[1][11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 324. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 330. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. a b c d e f g Lau, Jean-Marie (du). [dostęp 2011-04-18]. (fr.).
  4. a b c d Fabio Arduino: Beato Jean-Marie du Lau d’Alleman. [dostęp 2011-04-18]. (wł.).
  5. Archbishop Bl. Jean-Marie du Lau d’Allemans. [dostęp 2011-04-18]. (ang.).
  6. Archdiocese of Arles. [dostęp 2011-04-18]. (ang.).
  7. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 326. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. Bienheureux Ambroise-Augustin CHEVREUX, René-Julien MASSY, Louis BARREAU de la TOUCHE, et leurs compagnons, martyrs.. 15 sierpnia 2010. [dostęp 2011-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 maja 2015)]. (fr.).
  9. Kathleen Gilmour: The Church, spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom.” (Acts of Martyrdom). [dostęp 2011-04-19]. (ang.).
  10. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  11. Rewolucja francuska i powrót męczenników – ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2011-04-18].