Józef Jakubowski (1894–1942)

Zobacz też: inne osoby o nazwisku Józef Jakubowski.

Józef Jakubowski

major piechoty
Data i miejsce urodzenia	30 maja 1894 Żwirble
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1942 ZSRR
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne w ZSRR
Jednostki	31 pułk piechoty Komenda Placu Biała Podlaska PKU Postawy Komenda Uzupełnień Nr 2
Stanowiska	komendant placu komendant PKU
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Józef Jakubowski^[a] (ur. 30 maja 1894 w Żwirblach, zm. 5 lutego 1942 w ZSRR) – major piechoty Wojska Polskiego.

Urodził się 30 maja 1894 w Żwirblach, w powiecie lidzkim ówczesnej guberni wileńskiej^[2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[3][4]. W latach 20. był oficerem 31 pułku piechoty w Łodzi^[5][6][7]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930^[8]. W marcu 1932 został przeniesiony na stanowisko komendanta placu Biała Podlaska^[9][10]. W czerwcu 1934 ogłoszono jego przeniesienie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Postawy na stanowisko komendanta^[11]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska, pozostawiony bez przynależności służbowej i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III^[12]. W tym samym roku został przeniesiony w stan spoczynku.

W grudniu 1941 pełnił służbę w Polskich Siłach Zbrojnych w ZSRR na stanowisku komendanta Uzupełnień Nr 2 w Tatiszczewie^[13]. Zmarł 5 lutego 1942. Został pochowany na cmentarzu wojskowym 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty w Tatiszczewie koło Saratowa^[2].

• Krzyż Walecznych – dwukrotnie
• Medal Niepodległości – 25 stycznia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[14][15]
• Medal Międzyaliancki

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-10)].