World Rugby Hall of Fame

World Rugby Hall of Fame – galeria sław administrowana przez World Rugby, która upamiętnia historię, wybitne osiągnięcia i zasługi dla rugby union. Mogą zostać do niej przyjęci gracze, trenerzy, instytucje, działacze, arbitrzy oraz inne osoby. Ceremonia odbywa się corocznie od 2006 roku, z wyjątkiem roku 2010, podczas gali przyznawania World Rugby Awards.

Nadzór nad przyznawaniem wyróżnienia sprawuje Induction Panel – powołana przez World Rugby komisja składająca się z sześciu uznanych dziennikarzy^[1]. Fizycznie galeria sław miała znaleźć się w mieście Rugby^[2], a jej otwarcie nastąpiło w listopadzie 2016 roku^[3][4].

Inauguracji dokonano 26 listopada 2006 roku w Glasgow w Szkocji, a pierwszymi członkami zostali William Webb Ellis, legendarny twórca rugby, oraz Rugby School, istotna w rozwoju zasad i terminologii gry^[5]. Druga edycja została zorganizowana w Paryżu 21 listopada 2007 roku, dzień po finale Pucharu Świata 2007, i po konsultacjach z opinią publiczną uhonorowano pięć osób: po dwie z XIX i XX wieku oraz jedną z XXI wieku^[6]. Podobna zasada obowiązywała w 2008 roku, podczas londyńskiej gali 23 listopada galeria sław powiększyła się o pięciu nowych członków: po dwóch z XIX i XX wieku oraz jednego z XXI wieku^[7], dodatkowo zainteresowani prócz głosowania na kandydatów z listy sporządzonej przez IRB mogli również nominować kolejnych^[8].

Nominacje do edycji 2009 były, z powodu odbywającego się w tym roku trzynastego tournée British and Irish Lions do RPA, oparte jedynie na zawodnikach tych dwóch drużyn^[9][10]. Po zakończeniu publicznego głosowania^[11][12], Induction Panel przedstawiła dziewięć osób, dwie z XIX, sześć z XX oraz jedną z XXI wieku, które podczas ceremonii mającej miejsce w Rugby School 27 października zostały wprowadzone do IRB Hall of Fame^[13].

W 2010 roku wyróżnień nie przyznano, natomiast w pierwszej połowie 2011 roku pod hasłem „Inwencja i kreatywność w rugby” podczas ceremonii m.in. na Stade de France przed meczem w ramach Pucharu Sześciu Narodów, w Belfaście oraz na Twickenham podczas meczu Anglia–Barbarians, uhonorowano łącznie dwanaście osób i klubów. Największa jednak miała miejsce 24 października w Auckland, dzień po rozegranym w tym mieście finale Pucharu Świata 2011 podczas gali IRB Awards. Tematem przewodnim tej edycji było „Twórcy, wizjonerzy i legendarne postacie Pucharu Świata”^[14]. Przyjęcie dziewiętnastu osób w poczet IRB Hall of Fame odbyło się zatem w trzech grupach – pierwsza objęła czterech działaczy, których wizja i upór doprowadziły do stworzenia Pucharu Świata, druga wszystkich kapitanów i trenerów drużyn, które wzniosły Puchar Webba Ellisa, w trzeciej zaś znalazło się czterech zawodników, którzy swoją grą i osiągnięciami wywarły niezatarty ślad na tym turnieju. W 2012 roku odbyło się sześć uroczystości pod wspólnym hasłem „Rugby – globalny sport”. W 2013 roku, podobnie jak cztery lata wcześniej, nominacje związane były z tournée Lions, tym razem do Australii.

Po inkorporowaniu International Rugby Hall of Fame zawodnicy, którzy nie znajdowali się dotychczas w IRB Hall of Fame, zostali przyjmowani do niej w ceremoniach przeprowadzonych w latach 2014 i 2015^[15].

Wprowadzenie do World Rugby Hall of Fame jest najwyższą formą uznania za osiągnięcia w rugby union. Nagradza ono warte odnotowania osiągnięcia na boisku, a także znaczący wkład w rozwój gry na polu trenerskim, sędziowskim, administracyjnym, medycznym i medialnym^[16].

Nominowani mogą być:

• zawodnicy, trenerzy i sędziowie – którzy zakończyli karierę minimum przed dwoma laty;
• działacze i inne osoby – za znaczący wkład w grę;
• organizacje (w tym szkoły, drużyny, kluby, związki) – za zasługi dla polepszenia, rozwoju i ekspansji gry;
• dziennikarze prasowi, radiowi i telewizyjni, fotografowie, historycy rugby, statystycy, pisarze, filmowcy i artyści – za zasługi dla promocji gry.

Wprowadzeni 26 listopada 2006^[17]:

• William Webb Ellis  Anglia – legendarny twórca rugby^[18]
• Rugby School  Anglia – wpływ na terminologię, piłkę i reguły gry, wprowadzenie zmian stron w połowie meczu^[19]

Wprowadzeni 21 października 2007^[20][21]:

• Pierre de Coubertin  Francja – ojciec nowożytnego ruchu olimpijskiego^[22]
• Danie Craven  Południowa Afryka – zawodnik i trener Springboks, działacz Południowoafrykańskiego Związku Rugby^[23]
• John Eales  Australia – kapitan Wallabies, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata^[24]
• Gareth Edwards  Walia – łącznik młyna walijskiej reprezentacji, uznawany za jednego z najlepszych graczy w historii^[25]
• Wilson Whineray  Nowa Zelandia – kapitan All Blacks z połowy XX wieku^[26]

Wprowadzeni 23 listopada 2008^[27]:

• 1888 New Zealand Natives i Joe Warbrick  Nowa Zelandia – drużyna składająca się głównie z zawodników maoryskiego pochodzenia odbyła tournée po Wielkiej Brytanii, Australii i Nowej Zelandii w latach 1888-1889 rozgrywając 107 meczów^[28]
• Jack Kyle  Irlandia – łącznik ataku irlandzkiej reprezentacji i uczestnik tournée British and Irish Lions^[29]
• Melrose RFC i Ned Haig  Szkocja – twórcy rugby siedmioosobowego^[30]
• Hugo Porta  Argentyna – łącznik ataku i kapitan Los Pumas^[31]
• Philippe Sella  Francja – 111 występów we francuskiej reprezentacji^[32]

Wprowadzeni 27 października 2009^[33]:

• Frik du Preez  Południowa Afryka – reprezentant kraju, wybrany graczem stulecia w RPA^[34]
• Barry „Fairy” Heatlie  Południowa Afryka – kapitan Springboks przełomu XIX i XX wieku^[35]
• Bill Maclagan  Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji oraz British and Irish Lions podczas pierwszego tournée do RPA w XIX wieku^[36]
• Ian McGeechan  Szkocja – zawodnik i trener British and Irish Lions^[37]
• Willie John McBride  Irlandia – kapitan niezwyciężonych British and Irish Lions z 1974 roku^[38]
• Syd Millar Irlandia – zawodnik i trener British and Irish Lions, przewodniczący IRB^[39]
• Clifford Morgan  Walia – łącznik ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions^[40]
• Bennie Osler  Południowa Afryka – łącznik ataku i kapitan Springboks^[41]
• Tony O’Reilly  Irlandia – zawodnik irlandzkiej reprezentacji i uczestnik tournée British and Irish Lions^[42]

Nie przyznano.

Wprowadzeni 19 marca 2011^[43]:

• Serge Blanco  Francja – obrońca reprezentacji Francji w latach osiemdziesiątych XX w.^[44]
• André Boniface i Guy Boniface  Francja – bracia Boniface zdefiniowali na nowo koncepcję gry formacji ataku poprzez swoje umiejętności i kreatywność^[45]
• Lucien Mias  Francja – jako kapitan poprowadził reprezentację Francji do pierwszego samodzielnego zwycięstwa w Pucharze Pięciu Narodów 1959^[46]
• Jean Prat  Francja – jako kapitan poprowadził reprezentację Francji do pierwszego dzielonego zwycięstwa w Pucharze Pięciu Narodów 1954^[47]

Wprowadzeni 28 kwietnia 2011 i 6 maja 2011^[48]:

• Alan Rotherham  Anglia i Harry Vassall  Anglia – w latach 80. XIX wieku zrewolucjonizowali grę formacji ataku^[49]
• Cardiff RFC  Walia i Frank Hancock  Walia – w latach 80. XIX wieku zrewolucjonizowali grę formacji ataku^[50]

Wprowadzony 10 maja 2011^[51]:

• Mike Gibson  Irlandia – pięciokrotny uczestnik tournée British and Irish Lions^[52]

Wprowadzeni 29 maja 2011^[53]:

• Barbarian F.C.  Anglia – zaproszeniowy zespół rugby, rozgrywający mecze zarówno z drużynami klubowymi, jak i reprezentacjami, składający się z zawodników z całego świata
• William Percy Carpmael  Anglia – założyciel Barbarian F.C. w 1890^[54]

Wprowadzeni 24 października 2011^[55]:

• Kitch Christie  Południowa Afryka – trener zwycięzców Pucharu Świata 1995^[56]
• Bob Dwyer  Australia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1991^[57]
• Nick Farr-Jones  Australia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1991^[58]
• Martin Johnson  Anglia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 2003^[59]
• John Kendall-Carpenter Anglia – prezes RFU oraz członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata^[60][61]
• David Kirk  Nowa Zelandia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1987^[62]
• Brian Lima  Samoa – pięciokrotny uczestnik Pucharu Świata^[63][64]
• Richard Littlejohn Nowa Zelandia – członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata^[65][66][67]
• Brian Lochore  Nowa Zelandia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1987^[68]
• Jonah Lomu  Nowa Zelandia – skrzydłowy All Blacks uznawany za pierwszą światową gwiazdę rugby^[69]
• Rod Macqueen  Australia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1999^[70][71]
• Agustín Pichot  Argentyna – kapitan zdobywców brązowego medalu na Pucharze Świata 2007^[72][73]
• Francois Pienaar  Południowa Afryka – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1995^[74]
• Gareth Rees  Kanada – czterokrotny uczestnik Pucharu Świata^[75][76]
• Nicholas Shehadie Australia – prezes ARU oraz członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata^[77][78]
• John Smit  Południowa Afryka – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 2007^[79]
• Roger Vanderfield Australia – orędownik stworzenia Pucharu Świata, przewodniczący IRB^[80][81]
• Jake White  Południowa Afryka – trener zwycięzców Pucharu Świata 2007^[82][83]
• Clive Woodward  Anglia – trener zwycięzców Pucharu Świata 2003^[84]

Wprowadzony 13 maja 2012^[85]:

• Gordon Tietjens  Nowa Zelandia – trener dziesięciokrotnych zwycięzców IRB Sevens World Series i czterokrotnych zdobywców złotego medalu na Igrzyskach Wspólnoty Narodów^[86]

Wprowadzeni 26 maja 2012^[87]:

• Ian Campbell i Donald Campbell  Chile – pionierzy rugby w Chile^[88]

Wprowadzony 5 czerwca 2012^[89]:

• Demi Sakata  Japonia – skrzydłowy reprezentacji Japonii^[90]

Wprowadzeni 6 czerwca 2012^[91]:

• Reprezentacja Rumunii – brązowi medaliści LIO 1924^[92]

Wprowadzeni 30 czerwca 2012^[93]:

• Reprezentacja USA – dwukrotni złoci medaliści z LIO 1920 i LIO 1924^[94]

Wprowadzeni 25 października 2012^[95]:

• Richard Tsimba i Kennedy Tsimba  Zimbabwe – pionierzy rugby w Zimbabwe^[96]

Wprowadzony 10 stycznia 2013^[97]:

• Alfred St. George Hamersley  Anglia – kapitan reprezentacji, uczestnik pierwszego meczu międzynarodowego, pionier rugby union w Nowej Zelandii i Kanadzie^[98]

Wprowadzony 28 lutego 2013^[99]:

• Władimir Iljuszyn  ZSRR – założyciel i długoletni prezydent Federacji Rugby ZSRR, a następnie honorowy prezydent Sojuz riegbistow Rossii^[100]

Wprowadzony 23 marca 2013^[101]:

• Waisale Serevi  Fidżi – kapitan reprezentacji, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata (1997, 2005), triumfator IRB Sevens World Series (2005/2006)^[102]

Wprowadzeni 18 listopada 2013^[103][104]:

• Thomas Lawton  Australia – łącznik ataku i kapitan Wallabies w latach 20. XX wieku^[105]
• John Thornett  Australia – kapitan Australijczyków grający na czterech pozycjach w formacji młyna na przełomie lat 50 i 60. XX wieku^[106]
• Ken Catchpole  Australia – łącznik młyna z lat 60. XX wieku uważany za jednego z najlepszych w historii^[107]
• Mark Ella  Australia – łącznik ataku, zdobywca Wielkiego Szlema w 1984 roku^[108]
• David Campese  Australia – skrzydłowy ataku, zdobywca Pucharu Świata 1991^[109]
• George Gregan  Australia – łącznik ataku, kapitan Wallabies, zdobywca Pucharu Świata 1999, do 2014 roku rekordzista pod względem występów w testmeczach^[110]
• Robert Seddon i British and Irish Lions z 1888 – kapitan pierwszego tournée na południową półkulę^[111]
• David Bedell-Sivright  Szkocja – zawodnik drugiej linii młyna reprezentacji Szkocji i uczestnik tournée British and Irish Lions na początku XX wieku^[112]
• Bleddyn Williams i Jack Matthews  Walia – walijscy środkowi ataku grający tuż po II wojnie światowej^[113]
• Ronnie Dawson  Irlandia – młynarz, kapitan irlandzkiej reprezentacji oraz Lions^[114]
• Gavin Hastings  Szkocja – obrońca reprezentacji Szkocji, uczestnik Pucharów Świata i tournée British and Irish Lions^[115]

Wprowadzeni 21 sierpnia 2014^[116]:

• Fred Allen  Nowa Zelandia – kapitan i trener All Blacks^[117]
• Don Clarke  Nowa Zelandia – wybitny kopacz z przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku^[118]
• Sean Fitzpatrick  Nowa Zelandia – zwycięzca Pucharu Świata 1987, kapitan kadry, zagrał w 92 testmeczach^[119]
• Michael Jones  Nowa Zelandia – mistrz świata, trener^[120]
• Grant Fox  Nowa Zelandia – łącznik ataku triumfatorów inauguracyjnego Pucharu Świata^[121]
• Ian Kirkpatrick  Nowa Zelandia – rwacz z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku^[122]
• John Kirwan  Nowa Zelandia – skrzydłowy, rekordzista w liczbie przyłożeń w kadrze, trener^[123]
• Terry McLean  Nowa Zelandia – autor i dziennikarz sportowy^[124]
• Colin Meads  Nowa Zelandia – kapitan kadry, grający w niej przez czternaście lat^[125]
• Graham Mourie  Nowa Zelandia – kapitan nowozelandzkiej reprezentacji, którą w 1978 roku poprowadził do pierwszego Wielkiego Szlema^[126]
• George Nepia  Nowa Zelandia – członek niezwyciężonych All Blacks z tournée reprezentacji Nowej Zelandii w rugby union 1924-1925^[127]

Wprowadzeni 17 listopada 2014^[128]:

• Nathalie Amiel  Francja – uczestniczka trzech Pucharów Świata, trenerka^[129]
• Bill Beaumont  Anglia – kapitan reprezentacji i British and Irish Lions, działacz^[130]
• Gill Burns  Anglia – uczestniczka czterech Pucharów Świata, triumfatorka z 1994 roku^[131]
• Ieuan Evans  Walia – skrzydłowy reprezentacji oraz British and Irish Lions^[132]
• Jim Greenwood  Szkocja – kapitan reprezentant Szkocji, uczestnik tournée British and Irish Lions, trener^[133]
• Carol Isherwood  Anglia – pionierka żeńskiego rugby w Wielkiej Brytanii, zawodniczka, trenerka i działaczka^[134]
• Patty Jervey  Stany Zjednoczone – uczestniczka pięciu Pucharów Świata^[135]
• Jason Leonard  Anglia – rekordzista pod względem występów w angielskiej reprezentacji, triumfator Pucharu Świata 2003^[136]
• Michael Lynagh  Australia – łącznik ataku, kapitan australijskiej reprezentacji, triumfator Pucharu Świata 1991^[137]
• Jo Maso  Francja – zawodnik formacji ataku, zdobywca Wielkiego Szlema, działacz^[138]
• Farah Palmer  Nowa Zelandia – kapitan nowozelandzkiej reprezentacji, trzykrotna zwyciężczyni Pucharu Świata^[139]
• Anna Richards  Nowa Zelandia – w ciągu dwudziestoletniej kariery wystąpiła w pięciu Pucharach Świata, triumfując w czterech z nich, trenerka^[140]
• Keith Rowlands  Walia – reprezentant Walii, uczestnik tournée British and Irish Lions, działacz^[141]
• JPR Williams  Walia – w trzynastu sezonach gry trzykrotnie zdobył Wielkiego Szlema i sześć razy Triple Crown, uczestniczył w dwóch tournée British and Irish Lions^[142]
• Keith Wood  Irlandia – młynarz irlandzkiej reprezentacji oraz British and Irish Lions^[143]

Wprowadzeni 20 września 2015^[144]:

• Phil Bennett  Walia – łącznik ataku reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions^[145]
• Naas Botha  Południowa Afryka – łącznik ataku Springboks z lat 80. XX wieku^[146]
• Gordon Brown  Szkocja – wspieracz reprezentacji Szkocji oraz British and Irish Lions w latach 70. XX wieku^[147]
• Marcel Communeau  Francja – kapitan francuskiej reprezentacji w jej początkach^[148]
• Gerald Davies  Walia – skrzydłowy reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions, działacz^[149]
• Mervyn Davies  Walia – wiązacz młyna walijskiej reprezentacji oraz British and Irish Lions^[150]
• Danie Gerber  Południowa Afryka – południowoafrykański środkowy ataku^[151]
• Tim Horan  Australia – środkowy ataku Wallabies, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata^[152]
• Andy Irvine  Szkocja – obrońca szkockiej reprezentacji oraz British and Irish Lions, działacz^[153]
• Carwyn James  Walia – walijski rugbysta, trener British and Irish Lions^[154]
• Barry John  Walia – łącznik ataku reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions^[155]
• Tom Kiernan  Irlandia – kapitan reprezentacji Irlandii oraz British and Irish Lions, trener i działacz^[156]
• Basil Maclear  Irlandia – środkowy i skrzydłowy irlandzkiej reprezentacji z pierwszej dekady XX wieku^[157]
• Bill McLaren  Szkocja – długoletni komentator BBC, zwany „głosem rugby”^[158]
• Edgar Mobbs  Anglia – kapitan angielskiej reprezentacji sprzed I wojny światowej^[159]
• Hennie Muller  Południowa Afryka – w latach 50. XX wieku jako kapitan poprowadził południowoafrykańską reprezentację do Wielkiego Szlema, trener^[160]
• Gwyn Nicholls  Walia – środkowy ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions przełomu XIX i XX wieku^[161]
• Morne du Plessis  Południowa Afryka – kapitan południowoafrykańskiej reprezentacji, działacz^[162]
• Ronald Poulton-Palmer  Anglia – kapitan reprezentacji Anglii^[163]
• Tom Richards  Australia – złoty medalista olimpijski z 1908, jedyny gracz, który reprezentował zarówno Australię, jak i British and Irish Lions^[164]
• Jean-Pierre Rives  Francja – kapitan francuskiej reprezentacji^[165]
• Fergus Slattery  Irlandia – rwacz reprezentacji Irlandii i uczestnik tournée British and Irish Lions^[166]
• Wavell Wakefield  Anglia – kapitan angielskiej reprezentacji, działacz^[167]
• Joost van der Westhuizen  Południowa Afryka – łącznik młyna Springboks, triumfator Pucharu Świata 1995^[168]
• John Lewis Williams  Walia – skrzydłowy ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions początku XX wieku^[169]

Wprowadzony 3 października 2015^[170]:

• Nelson Mandela  Południowa Afryka – jego postawa podczas Pucharu Świata 1995 doprowadziła do zjednoczenia narodu podzielonego apartheidem^[171]

Wprowadzeni 17 listopada 2016^[172]:

• Brian O’Driscoll  Irlandia – kapitan reprezentacji Irlandii, jej rekordzista pod względem występów i przyłożeń, czterokrotny uczestnik tournée British and Irish Lions, do 2015 roku rekordzista pod względem występów w testmeczach^[173]
• Shane Williams  Walia – skrzydłowy reprezentacji Walii, jej rekordzista pod względem przyłożeń, dwukrotny zdobywca Wielkiego Szlema, uczestnik tournée British and Irish Lions^[174]
• Jeremy Guscott  Anglia – środkowy reprezentacji Walii, zdobywca Wielkiego Szlema, trzykrotny uczestnik tournée British and Irish Lions^[175]
• Lawrence Dallaglio  Anglia – kapitan reprezentacji Anglii, zwycięzca Pucharu Świata zarówno w wersji siedmio-, jak i piętnastoosobowej, trzykrotny uczestnik tournée British and Irish Lions^[176]
• Heather Moyse  Kanada – kanadyjska sportsmenka, uczestniczka trzech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, dwukrotna złota medalistka olimpijska w bobslejach^[177]
• John Dawes  Walia – jako zawodnik i trener zdobywał Wielkie Szlemy z walijską reprezentacją oraz uczestniczył w tournée British and Irish Lions^[178]
• GPS Macpherson  Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji, którą poprowadził do pierwszego w jej historii Wielkiego Szlema^[179]
• Arthur Gould  Walia – kapitan reprezentacji Walii z końca XIX wieku, którą prowadził do pierwszych sukcesów^[180]
• Jonny Wilkinson  Anglia – łącznik ataku reprezentacji Anglii, triumfator Pucharu Świata 2003, zdobywca ponad 1200 punktów w reprezentacyjnej karierze^[181]
• Daniel Carroll  Australia/ Stany Zjednoczone – dwukrotny złoty medalista olimpijski^[182]
• Daisuke Ohata  Japonia – skrzydłowy reprezentacji Japonii, uczestnik czterech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, rekordzista pod względem liczby zdobytych przyłożeń^[183]
• Maggie Alphonsi  Anglia – triumfatorka Pucharu Świata 2014 i siedmiokrotna zwyciężczyni Pucharu Sześciu Narodów^[184]

Wprowadzeni 10 listopada 2017^[185]:

• Felipe Contepomi  Argentyna – uczestnik czterech Pucharów Świata, brązowy medalista z 2007 roku^[186]
• Al Charron  Kanada – uczestnik pięciu Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu^[187]
• Rob Andrew  Anglia – uczestnik trzech Pucharów Świata, dwukrotny uczestnik tournée British and Irish Lions^[188]
• Fabien Pelous  Francja – kapitan kadry, grający w niej przez dwanaście lat^[189]
• Phaidra Knight  Stany Zjednoczone – uczestniczka trzech Pucharów Świata^[190]

Wprowadzony 18 sierpnia 2018^[191]:

• Stephen Larkham  Australia – łącznik ataku reprezentacji Australii, uczestnik trzech Pucharów Świata, zdobywca Pucharu Świata w 1999, dwukrotny zwycięzca Super Rugby z zespołem Brumbies^[192]

Wprowadzeni 12 września 2018^[193]:

• Ronan O’Gara  Irlandia – łącznik ataku reprezentacji Irlandii, rekordzista reprezentacji pod względem ilości zdobytych punktów, uczestnik trzech Pucharów Świata^[194]
• Pierre Villepreux  Francja – obrońca reprezentacji Francji i zespołu Stade Toulousain, następnie trener tych drużyn^[195]
• Liza Burgess  Walia – długoletnia kapitan reprezentacji Walii, uczestniczka czterech Pucharów Świata^[196]
• Bryan Williams  Nowa Zelandia – skrzydłowy reprezentacji Nowej Zelandii, uważany za jednego z najwybitniejszych graczy w historii tego kraju^[197]

Wprowadzeni 3 listopada 2019^[198]:

• Richie McCaw  Nowa Zelandia – dwukrotny zdobywca Pucharu Świata jako kapitan All Blacks, w latach 2015–2021 rekordzista pod względem występów w testmeczach^[199]
• Shiggy Konno Japonia – przez cztery dekady działacz związków krajowego, kontynentalnego i światowego^[200]
• Os du Randt  Południowa Afryka – pierwszy spośród Springboks dwukrotny zdobywca Pucharu Świata^[201]
• Peter Fatialofa  Samoa – kapitan reprezentacji, uczestnik dwóch Pucharów Świata^[202]
• Graham Henry  Nowa Zelandia – trener zwycięzców Pucharu Świata 2011^[203]
• Diego Ormaechea  Urugwaj – kapitan kadry, grający w niej przez dwadzieścia lat, uczestnik Pucharów Świata jako zawodnik i trener^[204]

Wprowadzeni 27 października 2021^[205]:

• Will Carling  Anglia – środkowy ataku, kapitan reprezentacji, trzykrotnie zdobył Wielkiego Szlema, finalista Pucharu Świata 1991, uczestnik tournée British and Irish Lions^[206]
• Humphrey Kayange  Kenia – reprezentant kraju w obu odmianach tego sportu, uczestnik dwunastu sezonów WRSS, olimpijczyk z Rio, członek MKOl^[207]
• Osea Kolinisau  Fidżi – kapitan reprezentacji, dwukrotny triumfator WRSS, złoty medalista olimpijski z 2016^[208]
• Huriana Manuel-Carpenter  Nowa Zelandia – triumfatorka trzech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, srebrna medalistka olimpijska z Rio, dwukrotna zwyciężczyni WSS^[209]
• Cheryl McAfee  Australia – uczestniczka dwóch Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, złoty medal w 2009 i brązowy w 2010^[210]
• Jim Telfer  Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji, uczestnik dwóch uczestnik tournée British and Irish Lions; trener Lions oraz reprezentacji Szkocji, dwukrotny triumfator Pucharu Pięciu Narodów^[211]

Zobacz multimedia związane z tematem: World Rugby Hall of Fame

• Oficjalna strona