Herbert Otto Gille
 Herbet Otto Gille ze stopniem SS-Gruppenführera | |
 Obergruppenführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 1966 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1919 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Herbert Otto Gille (ur. 8 marca 1897 w Bad Gandersheim, zm. 26 grudnia 1966 w Stemmen k. Hanoweru) – SS-Obergruppenführer i General Waffen-SS.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jako dowódca dywizjonu artylerii brał udział w napaści na Polskę w 1939 roku. Dowodził 5 Dywizją Pancerna SS „Wiking”[1]. W czasie walk toczonych z Armią Czerwoną na przełomie 1944 i 1945 roku dowodził IV Korpusem Pancernym SS[2], nie zdołał jednak przebić się do oblężonego Budapesztu[3]. W 1959 roku był jednym z założycieli (obok Seppa Dietricha, Gottloba Bergera i Heinza Lammerdinga) związku byłych SS-manów (HIAG) i współwydawcą skrajnie prawicowych czasopism Der Freiwillige i Nation Europa, w których m.in. gloryfikowano działalność Waffen-SS[4].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- Leutnant: 27 stycznia 1915
- Oberleutnant: 31 marca 1919
- SS-Anwärter: grudzień 1931
- SS-Scharführer: 1932
- SS-Untersturmführer: 20 kwietnia 1933
- SS-Obersturmführer: 20 kwietnia 1935
- SS-Hauptsturmführer: 9 października 1935
- SS-Sturmbannführer: 20 kwietnia 1937
- SS-Obersturmbannführer: 9 października 1939
- SS-Standartenführer: 30 stycznia 1941
- SS-Oberführer: 1 października 1941
- SS-Brigadeführer i Generalmajor Waffen-SS: 9 listopada 1942
- SS-Gruppenführer i Generalleutnant Waffen-SS: 9 listopada 1943
- SS-Obergruppenführer i General Waffen-SS: 9 listopada 1944
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Żelazny II i I klasy
- Pierścień SS
- Zapinka do Krzyża Żelaznego, II klasy (1939), I klasy (1939)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami, Krzyż Rycerski (1942), Liście Dębu (1943), Miecze (1944), Brylanty (1944)
- Odznaka General Assault (1941)
- Pamiątkowy Medal za Anschluss
- Medal Pamiątkowy 1 października 1938
- Medal za walki na Froncie Zachodnim (1941)
- Krzyż Honorowy dla Frontowców 1914-18 (1934)
- Krzyż Niemiecki złoty (1942)
- Księstwa Brunszwiku Wojenny Krzyż Zasługi II i I klasa
- Order Krzyża Wolności I klasy z mieczami
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ian Baxter, Ostatnie Lata Waffen-ss, Bellona, Warszawa 2010, s. 55.
- ↑ Tadeusz Sawicki, Wyrok na miasto. Berlin i Moskwa wobec Powstania Warszawskiego. Warszawa 2014, s.28.
- ↑ Karol Grünberg, SS - czarna gwardia Hitlera , Książka i Wiedza 1984, s. 508.
- ↑ Karol Grünberg, SS - czarna gwardia Hitlera, Książka i Wiedza 1984, s. 546.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2). Oksford: Osprey Publishing, 2006, s. 8-9. ISBN 1-84176-597-X.