Kupiańsk
49°43′N 37°35′E/49,716667 37,583333
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
33 km² | ||||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-5742 | ||||
| Kod pocztowy |
63700 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
AX | ||||
Położenie na mapie obwodu charkowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 49°43′N 37°35′E/49,716667 37,583333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Kupiańsk (ukr. Куп’янськ, trb. Kupjanśk, trl. Kupians’k[2]) – miasto na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie charkowskim. Położony nad rzeką Oskoł (dopływ Dońca).
Kupiańsk jest węzłem kolejowym i w. drogowym. Drugi co do wielkości węzeł kolejowy obwodu charkowskiego (po Charkowie), położony niedaleko (40 km) od granicy z Rosją.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Sloboda znana od 1685 roku[3][4].
Od 24 czerwca 1942 r. do 3 stycznia 1943 r. Kupiańsk był okupowany przez Niemców.
W 1989 liczył 35 001 mieszkańców[5][4].
W 2013 liczył 29 487 mieszkańców[6].
W 2018 liczył 28 218 mieszkańców[7].
Od 27 lutego do 10 września 2022 roku Kupiańsk znajdował się pod kontrolą sił rosyjskich, był siedzibą lokalnych władz okupacyjnych[8]. 27 lutego 2022 roku mer miasta Hennadij Macehora z prorosyjskiej Opozycyjnej Platformy – Za Życie zaakceptował rosyjską władzę okupacyjną i rozpoczął tworzenie struktur administracji lokalnej podległych okupantom. W czasie trwającej okupacji Macehora zaoferował dowództwu Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zapewnienie wsparcia politycznego i materialnego[9]. Następnie został przewieziony do obwodu biełgorodzkiego w Rosji. 17 lipca 2023 roku Służba Bezpieczeństwa Ukrainy zatrzymała kolaborantkę stojącą na czele wydziału finansów rosyjskiej administracji Kupiańska w czasie okupacji miasta[10]. 8 czerwca 2024 roku Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy poinformował o dokonaniu zamachu na Macehorę dokonanym w Starym Oskole[11]. 11 czerwca kolaborant zmarł w szpitalu w Moskwie[12].
3 marca 2023 roku władze ukraińskie zarządziły ewakuację ludności cywilnej z miasta w związku z postępami rosyjskich sił zbrojnych w okolicach Kupiańska i Bachmutu[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Egzonim przyjęty przez Komisję Standaryzacji Nazewnictwa Geograficznego
- ↑ a b Купянск // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 14. М., «Советская энциклопедия», 1973. стр.20
- ↑ a b c Купянск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.672
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.96
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.67
- ↑ Doniesienia o wyzwoleniu Kupiańska. „Wojska rosyjskie znajdą się w okrążeniu operacyjnym”. tvn24.pl, 10 września 2022. [dostęp 2022-09-10].
- ↑ Мацегора Геннадій Миколайович. Czesno. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
- ↑ Tania Matiasz: СБУ затримала "начфіна" колишньої окупаційної адміністрації Куп’янська. lb.ua, 2023-07-13. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
- ↑ Замах на зрадника — купʼянський мер-колаборант Геннадій Мацегора у критичному стані. Główny Zarząd Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy, 2024-06-08. [dostęp 2024-06-10]. (ukr.).
- ↑ Kolaboracyjny mer Kupiańska zginął w wyniku zamachu. Biełsat TV, 2024-06-11. [dostęp 2024-06-12].
- ↑ Ukraine war: Kyiv orders partial evacuation of liberated city, „BBC News”, 3 marca 2023 [dostęp 2023-03-15] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kupiańsk, miasto pow., gub. charkowska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 885.
