[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kutry rakietowe typu La Combattante II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kutry rakietowe typu La Combattante II
ilustracja
Kraj budowy

 Francja

Użytkownicy

 Deutsche Marine (20)
 Iran (12)
 Izraelski Korpus Morski (12)
 Libia (10)
 Polemiko Naftiko
 Królewska Malezyjska Marynarka Wojenna

Wejście do służby

1972

Zbudowane okręty

62

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

265 t

Długość

47 m

Szerokość

7 m

Zanurzenie

2,7 m

Napęd

4 silniki wysokoprężne MTU o mocy 14 000 KM napędzające 4 śruby

Prędkość

40 węzłów

Załoga

30

Uzbrojenie

4 wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Exocet
1 działo OTO Melara kaliber 76 mm
1 działo kaliber 40 mm

Kutry rakietowe typu La Combattante IIfrancuskie kutry rakietowe, wprowadzone do służby w 1972. Projekt okrętów powstał na podstawie opracowanego wcześniej, wspólnie ze stroną niemiecką projektu La Combattante. Zbudowano ponad 60 jednostek, które trafiły do marynarek wojennych ośmiu państw. Niemcy były największym odbiorcą tych jednostek. Trafiło tam 20 okrętów znanych jako typ 148 Tiger.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 60. XX wieku w Niemczech rozpoczęły się prace nad nową klasą okrętów, kutrami rakietowymi, które miałyby zastąpić używane do tej pory kutry torpedowe. W tym czasie doceniając niemieckie osiągnięcia w tej dziedzinie, Izrael wyraził chęć nabycia takich jednostek. Z uwagi na niemieckie ograniczenia w eksporcie broni, projekt prototypowego kutra rakietowego opracowanego w niemieckiej stoczni Lürssen(inne języki), został przekazany francuskiej stoczni Chantiers des Constructions Mechaniques de Normandie. Po wprowadzeniu drobnych ulepszeń powstała pojedyncza jednostka prototypowa znana pod oznaczeniem La Combattante. Kolejny ulepszony projekt, uwzględniający najnowsze wymagania odbiorców oznaczono jako La Combattante II. Projekt okazał się dużym sukcesem marketingowym, zbudowano ponad 60 jednostek, które trafiły do wielu marynarek wojennych na świecie.

Największym odbiorcą okrętów tego typu była "Bundesmarine", która od 1972 otrzymała 20 jednostek tego typu, które oznaczono jako typ 148 Tiger. 8 z tych jednostek zostało wykończonych w niemieckiej stoczni Lürssen. Do 2002 wycofano ze służby wszystkie niemieckie jednostki tego typu, które oprócz trzech złomowanych, zostały przekazane marynarkom wojennym Chile, Egiptu i Grecji.

22 grudnia 2011 roku poinformowano, że Marynarka Wojenna Cypru przejmie trzy okręty wycofane w czerwcu 2011 roku ze służby w Marynarce Wojennej Grecji. Jednostki, które przejmie Cypr to: P 74 Plotarchis Vlachavas, P 76 Ypoploiarchos Tournas oraz P 77 Plotarchis Sakipis[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łukasz Pacholski. Z życia flot. „Morza, Statki i Okręty”, s. 2, luty 2012. Warszawa: Magnum-X sp. z o.o.. ISSN 1426-529X. (pol.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Rochowicz. Kutry rakietowe typu 148. „NTW”. 1997. nr 2. ISSN 1230-1655.