Karol Fryderyk Minter

Karol Fryderyk Minter, właściwie Karl Friedrich (ur. 1780 w Szczecinie, zm. 2 lutego 1847 w Warszawie) – niemiecko-polski malarz, litograf oraz przedsiębiorca warszawski, młodszy brat architekta Wilhelma Henryka.

Rozpoczął karierę jako malarz; wykształcenie otrzymał w Kopenhadze, gdzie działał jako portrecista i malarz miniatur portretowych. Ok. 1811 roku przeniósł się do Berlina, w 1814 roku wykonał portret naturalnej wielkości króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III.

Ok. 1822 roku na wezwanie starszego brata Wilhelma przyjechał do Warszawy, gdzie początkowo utrzymywał się z wykonywania miniatur portretowych i litografii. Wkrótce, szczególnie po wydaniu serii litografii Zbiór portretów ludzi sławnych za panowania Stanisława Augusta (1826) zyskał uznanie i otrzymał od Kwatermistrzostwa Generalnego kierownictwo nad pracami przy wielkiej mapie topograficznej Królestwa Kongresowego. Prace trwały do 1843 i były wykonywane w atelier sztycharskim Mintera. Wykonano tam również wiele rycin portretowych i religijnych.

W 1828 roku przy placu Dzieciątka Jezus założył odlewnię metalowej galanterii użytkowej i artystycznej. Przekazana w roku 1835 synowi Karolowi Warszawska Fabryka Minterów stała się wkrótce największym zakładem tego typu w Imperium Rosyjskim^[1].

Żonaty od 1811 z Johanną Julianą Grohse (zm. 1855), został pochowany wraz z żoną i synem na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim (Al.F nr 44)^[2].

• Edward Rastawiecki, Słownik malarzów polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, I -III, Warszawa 1850-57
• Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989

• Prace Karola Fryderyka Mintera w bibliotece Polona

Zobacz multimedia związane z tematem: Karol Fryderyk Minter