[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kalniszki (Białoruś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalniszki
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Widze

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kalniszki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kalniszki”
Ziemia55°21′37″N 26°39′09″E/55,360278 26,652500

Kalniszki (biał. Кальнішкі, ros. Кальнишки) – dawny chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Widze.

Dawniej Kalniszki Mikuckie[1]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[2] (od 1926 w województwie wileńskim[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Widze[4][1].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 11 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 5 domach zamieszkiwało 20 osób[1].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Widzach. Podlegała pod Sąd Grodzki w m Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Widzach[5].

W okresie radzieckim miejscowość miała status chutoru. Została zlikwidowana w 1971 roku[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 14.
  2. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  3. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 17.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 653.
  6. Я.Н. Рапановіч: Слоўнік назваў населеных пунктаў Віцебскай вобласці. Мінск: Навука і тэхніка, 1977, s. 181.