Kakadu palmowa
Probosciger aterrimus[1] | |||
(J.F. Gmelin, 1788) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię |
Proboscigerini | ||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kakadu palmowa | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[9] | |||
Zasięg występowania | |||
Kakadu palmowa[4], żałobnica palmowa[10], kakadu wielka[11] (Probosciger aterrimus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kakaduowatych (Cacatuidae). Zamieszkuje niziny Nowej Gwinei, do wysokości 1300 m n.p.m., występuje także na pobliskich wyspach. W Australii zamieszkuje tylko półwysep Jork. Jest jedynym przedstawicielem plemienia Proboscigerini[4] i rodzaju Probosciger[4][12].
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia cztery podgatunki P. aterrimus[12]:
- P. a. stenolophus – wyspa Yapen, północna i wschodnia Nowa Gwinea
- P. a. goliath – wyspy u zachodnich wybrzeży Nowej Gwinei, zachodnia, środkowa i południowo-wschodnia Nowa Gwinea. Proponowano wydzielenie z niego podgatunków alecto i intermedius, lecz nie są one obecnie uznawane.
- P. a. aterrimus – Wyspy Aru i Misool
- P. a. macgillivrayi – południowa Nowa Gwinea, półwysep Jork (północno-wschodnia Australia)
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Probosciger: łac. proboscis, proboskidis „pysk, trąba”, od gr. προβοσκις proboskis, προβοσκιδος proboskidos „pysk, trąba”; -ger „noszący”, od gerere „nosić”[13].
- aterrimus: nieudokumentowane łac. aterrimus „bardzo czarny, najczarniejszy”, forma wyższa od ater „czarny”[14].
- stenolophus: gr. στηνος stēnos cienki, smukły; λοφος lophos „grzebień, czub”[15].
- goliath: Goliat z Gat, biblijny gigant filistyński, zabity przez chłopca o imieniu Dawid[16].
- macgillivrayi: dr William David Kerr MacGillivray (1867–1933), australijski lekarz, przyrodnik, owolog[17].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd zewnętrzny
- Duża kakadu o ostrym, potężnym, ciemnoszarym dziobie, jest jednolicie czarno umaszczona, z czubem na głowie składającym się z piór w kształcie sierpa, który może stroszyć. Jedyna kolorowa plama w czarnym upierzeniu to pomarańczowa skóra na nieopierzonych policzkach (u samic dziób i plamy są mniejsze). U zdenerwowanego ptaka przybiera kolor szkarłatny. Skrzydła i długi ogon są zaokrąglone.
- Rozmiary
- długość ciała: 50–63 cm, rozpiętość skrzydeł: 70–100 cm
- Masa ciała
- samiec 545–1092 g, samica 503–950 g
- Zachowanie
- Chętnie przebywają na bezlistnych drzewach, które wystają ponad kopułę lasu deszczowego lub eukaliptusowego. Żyją w parach lub w grupach składających się z pięciu lub sześciu ptaków. Śpią osobno. Samce są terytorialne i przepędzają rywali ze swojego terytorium. Samiec zajmując jakieś terytorium, bierze w palce kawałek gałęzi i uderza nią w suchy, pusty pień[18]. Wydają różne dźwięki (gwizdy, niski skrzek lub zawodzące wołanie), które niosą się daleko. Wysokość tonu tych dźwięków jest różna, czasami bardzo wysoka.
- Długość życia
- W niewoli do 56 lat (samica w London Zoo); według niepotwierdzonych informacji samiec w australijskim zoo dożył do 80–90 lat[19]. Brak informacji o długości życia osobników na wolności[19].
Środowisko
[edytuj | edytuj kod]Tropikalne lasy deszczowe i galeriowe oraz obrzeża lasów; w Australii także w drzewostanach eukaliptusowych.
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Żywią się dużymi nasionami o twardych łupinach, a także owocami, jagodami i pąkami.
Lęgi
[edytuj | edytuj kod]- Zachowania godowe
- Sezon rozrodczy rozpoczyna się w sierpniu. Podczas toków samiec i samica z nastroszonymi czubami kłaniają się, tupiąc nogami.
- Gniazdo
- Budowane jest w dużych dziuplach drzew, w których tworzą platformę z gałęzi.
- Jaja i wysiadywanie
- Samica składa tylko jedno białe jajo, które wysiaduje sama przez 33–35 dni. W tym czasie jest karmiona przez samca.
- Pisklęta
- Młode po wykluciu jest nagie, pozbawione puchu. W gnieździe pozostaje około 100–110 dni, gdzie jest dokarmiane przez obydwoje rodziców. Po opuszczeniu gniazda jest jeszcze karmione przez około 6 tygodni. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 7–8 lat.
Status zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kakadu palmową za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Całkowita wielkość populacji jest szacowana na 260000-640000 dorosłych odobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk i odłów przez ludzi. Populacja podgatunku macgillivrayi jest stabilna i liczy około 3000 osobników[9][20].
Gatunek ten jest ujęty w I załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[21].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Probosciger aterrimus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Probosciger, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-02-10] (ang.).
- ↑ Kuhl 1820 ↓, s. 12.
- ↑ a b c d Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Proboscigerini Mathews, 1916 (wersja: 2023-09-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ J.F. Gmelin: Caroli a Linné. Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 13. T. 1. Lipsiae: impensis Georg. Emanuel. Beer, 1788, s. 330. (łac.).
- ↑ E.D. van Oort. An undescribed form of Microglossus aterrimus. „Notes from the Leyden Museum”. 33 (2–3), s. 240, 1911. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. A Reference-List to the Birds of Australia. „Novitates zoologicae”. 18 (3), s. 261, 1911–1912. (ang.).
- ↑ Kuhl 1820 ↓, s. 92.
- ↑ a b BirdLife International, Probosciger aterrimus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2023, wersja 2023-1 [dostęp 2023-12-14] (ang.).
- ↑ P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 104, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ Kakadu. onet.wiem. [dostęp 2014-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-11)].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
- ↑ Probosciger, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-17] (ang.).
- ↑ aterrimus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-17] (ang.).
- ↑ stenolophus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-17] (ang.).
- ↑ goliath, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-17] (ang.).
- ↑ macgillivrayi, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-17] (ang.).
- ↑ Probosciger – Kakadu palmowa. Woliera. [dostęp 2011-02-10].
- ↑ a b S. Murphy, S. Legge, R. Heinsohn. The breeding biology of palm cockatoos (Probosciger aterrimus): a case of a slow life history. „J. Zool., Lond.”. 261, s. 327–339, 2003. DOI: 10.1017/S0952836903004175. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Probosciger aterrimus. BirdLife International, 2020. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
- ↑ Probosciger aterrimus, [w:] Species+ [online], UNEP-WCMC, CITES Secretariat [dostęp 2023-10-18] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- H. Kuhl. Conspectus psittacorum. Cum specierum definitionibus, novarum descriptionibus, synonymis et circa patriam singularum naturalem adversariis, adjecto indice museorum, ubi earum artificiosae exuviae servantur. „Nova Acta Physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum”. 10 (1), s. 1–104, 1820. (łac.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Palm Cockatoo (Probosciger aterrimus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
- Justine Zingsheim: Probosciger aterrimus. Animal Diversity Web. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- H.-J. Pfeffer: Der Palmkakadu. Arbeitsgemeinschaft Papageien-Netzwork. [dostęp 2007-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (niem.).