Katedra w Grenadzie
37°10′34″N 3°35′56″W/37,176111 -3,598889| archikatedra | |||||||||||
 Fasada katedry | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Archidiecezja | |||||||||||
| Wezwanie |
Najświętszej Maryi Panny od Wcielenia | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Hiszpanii  | |||||||||||
Położenie na mapie Andaluzji  | |||||||||||
| 37°10′34″N 3°35′56″W/37,176111 -3,598889
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Katedra w Grenadzie (hiszp.: Catedral de Santa María de la Encarnación – Katedra Najświętszej Maryi Panny od Wcielenia) gotycko-renesansowa katedra w Grenadzie.
Katedra jest dziełem, którego wznoszenie rozpoczął w 1523 Enrique de Egas[1], jednakże rada kapituły podjęła decyzję zmiany planów budowy i przekazania kontynuowanie prac architektowi Diego de Siloé, który podczas podróży do Włoch poznał renesans włoski. Do czasu zakończenia budowy w 1704 następcami Siloé było wielu wybitnych architektów, w tym Alonso Cano, który w 1667 ukończył fasadę budynku. Katedra o wymiarach 67 × 116 m jest przykładem gotyku izabelińskiego. W zakrystii znajduje się muzeum z kielichami, krzyżami procesyjnymi i relikwiarzami, znajduje się tam także korona i berło królowej Izabeli, miecz Ferdynanda oraz flagi wykorzystywane podczas podboju emiratu Grenady. Jest tam kolekcja flamandzkich i włoskich gobelinów, a także dzieła Hansa Memlinga, Rogiera van der Weydena oraz Sandro Botticellego.
Do katedry przylega słynna Capilla Real (kaplica królewska), gdzie mieszczą się groby Królów Katolickich wykonane z marmuru kararyjskiego przez florenckiego rzeźbiarza Domenica Fancellego, a także ich córki Joanny Szalonej oraz jej męża Filipa I Pięknego z dynastii Habsburgów wyrzeźbione przez Bartolomé Ordoñeza.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 312. ISBN 978-3-8331-5106-4.