[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Koźlarz białotrzonowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koźlarz białotrzonowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

borowikowce

Rodzina

borowikowate

Rodzaj

koźlarz

Gatunek

koźlarz białotrzonowy

Nazwa systematyczna
Leccinum albostipitatum den Bakker & Noordel.
Persoonia 18(4): 536 (2005)

Koźlarz białotrzonowy (Leccinum albostipitatum den Bakker & Noordel.) – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1]. Grzyb jadalny.

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Gatunek ten opisali w 2005 roku den Bakker i Machiel Evert Noordeloos. Rósł pod topolami[1].

Nazwa polska według rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica dochodzi do 25 cm, u młodych egzemplarzy wypukły potem poduszkowato spłaszczony. Powierzchnia matowa, pomarańczowoczerwona lub pomarańczowobrązowa, z wiekiem blaknąca[3].

Rurki

Początkowo żółtawobiałe, później szarawe, po zgnieceniu ciemniejące. Pory okrągłe, drobne[3].

Trzon

Grubość do 5 cm, wysokość 8–20 cm. Kształt początkowo beczkowaty, potem walcowaty. Powierzchnia biała z odstającymi białymi włókienkami, które potem od zarodników zmieniają barwę na rdzawą[3].

Miąższ

Biały, w młodych owocnikach twardy i jędrny, w starszych częściowo włóknisty. Po uszkodzeniu staje się czerwony, potem szarawy. Smak łagodny, zapach słaby, niecharakterystyczny[3].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

To nowy dla mykobioty Polski gatunek grzyba i do 2021 r. brak jego stanowisk w piśmiennictwie naukowym. Jego stanowiska podaje natomiast internetowy atlas grzybów[4].

Naziemny grzyb ektomykoryzowy żyjący w symbiozie z topolami[5]. Występuje w lasach liściastych i śródpolnych kępach drzew z udziałem grabów, brzóz, osik, dębów. Owocniki pojawiają się od lata do jesieni[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-11-30].
  2. Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
  3. a b c d Haavanpunikkitatti. Leccinum albostipitatum [online] [dostęp 2021-11-30].
  4. a b Aktualne stanowiska koźlarza białotrzonowego w Polsce [online] [dostęp 2021-11-30].
  5. Xin Meng i inni, The Genus Leccinum (Boletaceae, Boletales) from China Based on Morphological and Molecular Data, „Journal of Fungi”, 7 (732), styczeń 2021 [dostęp 2021-11-30].