Enargit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu3AsS4 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
dobra |
| Pokrój kryształu |
tabliczkowe, słupkowe, częste zbliźniaczenia |
| Układ krystalograficzny | |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy |
| Gęstość |
4,4 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
stalowoszara |
| Rysa |
czarna |
| Połysk |
metaliczny do matowego |
Enargit (gr. enarges – "oczywisty") – rzadki minerał zaliczany do gromady siarczków. Jest rudą miedzi i arsenu.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym (z pionowo zbrużdżonymi ścianami) oraz tabliczkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, pręcikowych. Tworzy zbliźniaczenia podwójne i wielokrotne. Tworzy też zrosty z innymi minerałami.
Zawiera 48,52% miedzi, 19,02% arsenu, 32,56% siarki oraz domieszki: żelaza, ołowiu, cynku. Jest rozpuszczalny w kwasie azotowym, stapia się wydzielając charakterystyczny zapach czosnku.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: chalkopiryt, luzonit, tetraedryt, bornit, piryt. Minerał miedzionośnych utworów hydrotermalnych, ubogich w żelazo.
Miejsca występowania: Namibia – Tsumeb, USA – Montana, Peru – Pasto Bueno, Niemcy – Wittichen, Węgry – Recsk, Chile, Argentyna, Filipiny.
W Polsce: na Dolnym Śląsku w okolicach Kowar, i Strzegomia.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: Wydawnictwo PAE, 1993. ISBN 83-85636-03-X.
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004. Warszawa: TG "Spirifer", 2005. ISBN 83-923013-0-7.
- R..Duda, L.Rejl: Wielka encyklopedia Minerałów. Elipsa 2. ISBN 83-86013-00-1.
- W. Schumann: Minerały świata – O. "Alma – Press", 2003. ISBN 83-7020-313-2.