Dworzec Tramwajowy Centrum

Dworzec Tramwajowy Centrum

Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Lokalizacja	Śródmieście
Data otwarcia	2015
Infrastruktura i dane przewozowe
Rodzaje transportu	tramwaj
Położenie na mapie Łodzi Dworzec Tramwajowy Centrum
Położenie na mapie Polski Dworzec Tramwajowy Centrum
Położenie na mapie województwa łódzkiego Dworzec Tramwajowy Centrum
51°45′33,2244″N 19°27′25,8948″E/51,759229 19,457193
Multimedia w Wikimedia Commons

Dworzec Tramwajowy Centrum^[1], Przystanek Piotrkowska Centrum^[2] – dworzec tramwajowy w formie wiaty łączący dwie osie komunikacyjne miasta Łodzi: Trasę W-Z oraz Łódzki Tramwaj Regionalny (północ-południe). Znajduje się na alei Mickiewicza, pomiędzy aleją Kościuszki a ulicą Piotrkowską. Został otwarty 31 października 2015 roku.

Dla łodzian potocznie to Przesiadkowo lub Stajnia Jednorożców^[3][4]. Na mapach komunikacyjnych MPK-Łódź symbolizowany jest on znakiem jednorożca^[5]. 7 czerwca 2019 roku, w pobliżu dworca odsłonięto pomnik jednorożca (wybudowany w ramach budżetu obywatelskiego), autorstwa japońskiego artysty, Tomohiro Inaby^[6].

Autorem wiaty jest architekt Jan Gałecki. Dworzec jest inspirowany architekturą secesji, która jest historycznym elementem miasta. Wiata, będąca zadaszeniem czterech peronów dworca, charakteryzuje się strzelistymi, białymi filarami. Dach imituje technikę witrażu za pomocą przezroczystej membrany EFTE w kolorach: niebieskim, żółtym, fioletowym i czerwonym, związanych z kolorami nowego logo Łodzi. Boczne ściany wykonane są z plastiku i membrany przezroczystej. Ze względów bezpieczeństwa zrezygnowano z wykorzystania szkła. Zanim, wyprodukowane w Japonii, tworzywo o łącznej powierzchni 3000 metrów kwadratowych dotarło do Łodzi, zostało zabarwione we Włoszech – jest to największy na świecie dach budynku wykonany w tej technologii^[7].

Cała wiata, chroniąca przed wiatrem i opadami atmosferycznymi, znajduje się na poziomie 0, tj. nad podziemnym tunelem drogowym trasy W-Z wybudowanym w latach 2013-2015, w ramach projektu "Modernizacja i przebudowa trasy W-Z" z inicjatywy Urzędu Miasta Łodzi, przy wsparciu finansowym ze środków unijnych między ulicą Gdańską a Kilińskiego. Wymiary konstrukcji zadaszenia to 100 metrów długości, 33 m szerokości i 13 m wysokości. Koszt budowy dworca wynosił ok. 1 miliona euro^[8].

Po zlikwidowaniu przejść podziemnych (obok Centralu) i przeniesieniu głównego ruchu kołowego pod ziemię, zdecydowano się na zmianę trasy ŁTR i skierowanie jej na aleję Mickiewicza. Poprzez zrekonstruowanie starej trasy tramwajowej pomiędzy ulicą Żwirki i aleją Mickiewicza, utworzono ring uliczny, służący jako awaryjna krańcówka. Tam też przeniesiono główny ruch tramwajowy północ-południe, uzyskując sprawne połączenie linii z głównych arterii miasta i szybkie przesiadanie się podróżnych.

Na dworcu znajdują się cztery perony – po dwa na trasę wschód-zachód i północ-południe (ŁTR). Zatrzymują się na nich następujące linie tramwajowe^[9][10]

Pomysł czterotorowego węzła przesiadkowego integrującego dwie główne łódzkie magistrale tramwajowe został opracowany przez organizację pozarządową Łódzka Inicjatywa na Rzecz Przyjaznego Transportu w 2006 roku^[11].

Zobacz hasło przystanek w Wikisłowniku