[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Danièle Debernard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danièle Debernard
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1954
Aime

Klub

CS La Plagne

Wzrost

156 cm

Debiut w PŚ

1970/1971

Pierwsze punkty w PŚ

4.01 1971, Maribor (8. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

14.01 1971, Grindelwald (3. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

17.03 1972, Pra Loup
(slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Sapporo 1972 narciarstwo alpejskie
(slalom)
brąz Innsbruck 1976 narciarstwo alpejskie
(slalom gigant)
Mistrzostwa świata
srebro Sapporo 1972 slalom
srebro Innsbruck 1976 kombinacja
brąz Innsbruck 1976 slalom gigant
Puchar Świata (Slalom)
3. miejsce
1975/1976

Danièle Debernard (ur. 21 lipca 1954 w Aime) – francuska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata Danièle Debernard zadebiutowała w sezonie 1970/1971. Swoje pierwsze punkty wywalczyła 4 stycznia 1971 roku Mariborze, gdzie zajęła ósme miejsce w slalomie. Już dziesięć dni później w Grindelwald po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie jej rodaczki: Britt Lafforgue oraz Michèle Jacot. Na podium stanęła także 4 lutego w Mürren, ponownie zajmując trzecie miejsce w slalomie. W klasyfikacji generalnej dało jej to osiemnastą pozycję, a w klasyfikacji slalomu była dziesiąta.

Pierwszy medal na międzynarodowej imprezie wywalczyła podczas igrzysk olimpijskich w Sapporo w 1972 roku. Po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce, ze stratą 0,03 sekundy do Barbara Cochran z USA. W drugim przejeździe okazała się lepsza od Amerykanki o 0,01 sekundy, co dało jej w efekcie drugi czas łączny, ze stratą 0,02 sekundy do Cochran. Najniższe miejsce na podium zajęła kolejna Francuzka, Florence Steurer. W zawodach pucharowych trzykrotnie stawała na podium, przy czym odniosła swoje dwa pierwsze zwycięstwa, 17 marca 1972 roku wygrywając slalom oraz slalom gigant dzień później. W klasyfikacji generalnej sezonu 1971/1972 była dziewiąta, w slalomie piąta, a w gigancie ósma. Kolejne zwycięstwo odniosła 13 marca 1973 roku w Naeba, gdzie była najlepsza w slalomie. W sezonie 1972/1973 była także druga 3 marca w Mont-Sainte-Anne, w klasyfikacji generalnej zajęła trzynastą pozycję.

Z mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1974 roku wróciła bez medalu. Wystąpiła tam tylko w slalomie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Następne zwycięstwa w zawodach pucharowych odniosła w sezonie 1975/1976: 14 stycznia w Les Gets wygrała slalom, a 18 stycznia 1976 roku w Berchtesgaden była najlepsza w gigancie. W tym samym sezonie jeszcze cztery razy stawała na podium i w efekcie zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, trzecie w slalomie i czwarte w klasyfikacji giganta. W lutym 1976 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, zdobywając brązowy medal w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Kanadyjka Kathy Kreiner oraz Rosi Mittermaier z RFN. Dwa dni wcześniej Debernard była czwarta w slalomie, przegrywając walkę o podium z Hanni Wenzel z Liechtensteinu o 0,04 sekundy. Igrzyska w Innsbrucku były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Francuzka zdobyła srebrny medal, rozdzielając na podium Mittermaier i Wenzel. Startowała w zawodach do 1979 roku, z przerwą w sezonie 1977/1978, jednak osiągała słabsze wyniki. W 1979 roku zakończyła karierę.

Jej kuzyn, Jean-Luc Crétier, także uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
2. 11 lutego 1972 Japonia Sapporo Slalom 1:31,24 +0,02 Stany Zjednoczone Barbara Cochran
5. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck Zjazd 1:46,16 +2,32 Rosi Mittermaier
4. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Slalom 1:30,54 +1,70 Rosi Mittermaier
3. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Gigant 1:29,13 +0,82 Kanada Kathy Kreiner
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
2. 11 lutego 1972 Japonia Sapporo Slalom 1:31,24 +0,02 Stany Zjednoczone Barbara Cochran
DNF[1] 8 lutego 1974 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,63 - Liechtenstein Hanni Wenzel
5. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck Zjazd 1:46,16 +2,32 Rosi Mittermaier
4. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Slalom 1:30,54 +1,70 Rosi Mittermaier
3. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Gigant 1:29,13 +0,82 Kanada Kathy Kreiner
2. 13 lutego 1976 Austria Innsbruck Kombinacja 0,84 pkt +28,38 pkt Rosi Mittermaier

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Grindelwald14 stycznia 1971 (slalom) – 3. miejsce
  2. Szwajcaria Mürren4 lutego 1971 (slalom) – 3. miejsce
  3. Oberstaufen4 stycznia 1972 (slalom) – 3. miejsce
  4. Francja Pra Loup17 marca 1972 (slalom) – 1. miejsce
  5. Francja Pra Loup18 marca 1972 (gigant) – 1. miejsce
  6. Kanada Mont-Sainte-Anne3 marca 1973 (slalom) – 2. miejsce
  7. Japonia Naeba13 marca 1973 (slalom) – 1. miejsce
  8. Czechosłowacja Wysokie Tatry8 marca 1974 (slalom) – 2. miejsce
  9. Francja Val d’Isère4 grudnia 1974 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Szwajcaria Meiringen9 stycznia 1976 (gigant) – 2. miejsce
  11. Francja Les Gets14 stycznia 1976 (slalom) – 1. miejsce
  12. Berchtesgaden17 stycznia 1976 (slalom) – 2. miejsce
  13. Berchtesgaden18 stycznia 1976 (gigant) – 1. miejsce
  14. Stany Zjednoczone Aspen12 marca 1976 (zjazd) – 2. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Aspen13 marca 1976 (gigant) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]