Dorota Simonides

Dorota Simonides

Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1928 Janów
Zawód, zajęcie	folklorystka, wykładowczyni akademicka, polityk
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Stanowisko	posłanka na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985), senator I, II, III, IV i V kadencji (1990–2005)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Dorota Elżbieta Simonides (ur. 19 listopada 1928 w Janowie^[1]) – polska folklorystka, wykładowczyni akademicka, polityk, profesor nauk humanistycznych, posłanka na Sejm PRL VIII kadencji, w latach 1990–2005 senator I, II, III, IV i V kadencji.

Ukończyła w 1955 studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1962 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Habilitowała się w 1970 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. W 1977 została profesorem nadzwyczajnym^[2], a w 1985 profesorem zwyczajnym. W latach 1974–1992 była profesorem na UWr. Przez około 30 lat kierowała Katedrą Folklorystyki Uniwersytetu Opolskiego. Współpracowała przy aktualizacji katalogu Arnee-Thompsona z 2004 (Hans-Jörg Uther, The Types of International Folktales. A Classification and Bibliography).

W latach 1980–1985 pełniła mandat posłanki VIII kadencji Sejmu PRL, do 1984 należała do klubu parlamentarnego Stronnictwa Demokratycznego^[3]. Razem z m.in. Hanną Suchocką i Janem Janowskim głosowała przeciwko delegalizacji „Solidarności”^[4], do której przystąpiła w 1980. W 1984 odeszła z SD wraz z Hanną Suchocką i Zbigniewem Kledeckim.

W latach 1990–2005 reprezentowała województwo i okręg opolski w Senacie I, II, III, IV i V kadencji. Pierwszy raz została wybrana w 1990 w wyborach uzupełniających po śmierci Edmunda Osmańczyka, z którym wcześniej przez wiele lat współpracowała^[5]. Skutecznie ubiegała się o reelekcję w 1991 i 1993 (z rekomendacji Unii Demokratycznej), w 1997 (z ramienia Unii Wolności) i w 2001 (z listy komitetu Blok Senat 2001)^[6]. W 2005 wsparła powołanie Partii Demokratycznej i zasiadała w kole senatorskim demokraci.pl. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku nie ubiegała się o reelekcję.

Została jurorem konkursu Po naszymu, czyli po śląsku. Działaczka Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (członek honorowy i była prezes tej organizacji)^[7].

W 2013 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[8].

W 2001 uhonorowana Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, nadanym za wkład w pojednanie polsko-niemieckie^[9]. W 1975 otrzymała Medal 30-lecia Polski Ludowej^[10], a w 2007 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[11][12].

W 2008 Uniwersytet Opolski przyznał jej tytuł doktora honoris causa^[13]. W 2008 otrzymała również tytuł honorowego obywatela województwa opolskiego^[14].

W 1987 została laureatką Nagrody im. Karola Miarki^[15], a w 1997 Nagrody im. Wojciecha Korfantego przyznanej przez Związek Górnośląski^[16]. W 2002 otrzymała Medal „Zasłużony dla Tolerancji”^[17]. Metropolita katowicki w 2020 przyznał jej nagrodę „Lux ex Silesia”^[18].

• Współczesna śląska proza ludowa, Opole 1969
• Powstania śląskie we współczesnych opowiadaniach ludowych, Opole 1972
• Z problemów socjologii folkloru, Opole 1977
• Kumotry diobła. Opowieści ludowe Śląska Opolskiego, Warszawa 1977
• Folklor Górnego Śląska (red.), Katowice 1989
• Bery śmieszne i ucieszne. Humor śląski, Opole 2008
• Opolskie legendy i bajki, Opole 2008
• Dlaczego drzewa przestały mówić? Ludowa wizja świata, Opole 2010
• Szczęście w garści. Z familoka w szeroki świat, Opole 2012
• Śląski horror o diabłach, skarbnikach, utopcach i innych strachach, Opole 2013

Jest także encyklopedystką; opracowała hasła związane z literaturą na Śląsku w polskiej encyklopedii literackiej Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny (m.in. hasło Juliusz Roger)^[19].

• Prof. zw. dr hab. Dorota Simonides, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-05-30] .
• Dorota Simonides: Doctor Honoris Causa Universitatis Opoliensis. Opole: Uniwersytet Opolski, 2008. ISBN 978-83-7395-281-2. Brak numerów stron w książce