[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Adolph Wiater

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolph Wiater
Adolf Wiater
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1912
Green Bay

Data i miejsce śmierci

28 listopada 2000
Evanston

Obywatelstwo

Polska

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

29

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

10

Porażki

6 (1 KO)

Remisy

3

Nieodbyte

1

Adolph „Ad” F. Wiater, pol. Adolf Wiater (ur. 30 kwietnia 1912 w Green Bay, zm. 28 listopada 2000 w Evanston) – amerykański bokser pochodzenia polskiego, występujący w kategorii ciężkiej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 kwietnia 1912 w Stanach Zjednoczonych w miejscowości Green Bay i tam się wychowywał[1][2]. Był jednym z 12 dzieci pracownika papierni[1]. Ukończył East High School[1].

W wieku 18 lat podjął uprawianie boksu[1]. Pierwszą zawodową walkę stoczył 12 września 1933 na Western Stadium w Chicago, gdy w wieku 21 lat pokonał Johnny'ego Morrisa na punkty[2]. Z siedmiu pierwszych walk sześć wygrał[2]. W swoim ósmym pojedynku 10 listopada 1933 uległ po raz pierwszy, Ernie Evansowi[2]. Następnie do czerwca 1934 triumfował w dziesięciu walkach z rzędu, pokonując m.in. Jacka Krackena i Jessa Akersa[2]. 26 września 1934 stoczył pojedynek z niepokonanym wówczas Joem Louisem (w jego siódmym w karierze pojedynku), oparł się przeciwnikowi i po dziesięciorundowej – zdaniem prasy wyrównanej – walce przegrał na punkty[3][4][2][5][1][6][7]. Wiater był pierwszym chronologicznie i jednym z dwóch w historii pięściarzy, których Louis pokonał na punkty w swoich 66 zwycięskich walkach[8][9]. 5 listopada 1934 przegrał na punkty z Cornem Griffinem[2]. Ostatni pojedynek w karierze stoczył 8 czerwca 1936 w wieku 24 lat, ulegając Leo Lomskiemu[2]. Była to zarazem jego pierwsza walka przegrana przez techniczny nokaut[2]. Jego menedżerem był Benny Ray[2]. Większość, a mianowicie 22 ze swoich 28 walk stoczył w Chicago[2]. Zakończył karierę po operacji związanej z kontuzją łokci[6]. W prasie okresu międzywojennego był określany jako polski bokser[3] i Polak[1].

Od lat 20. zamieszkiwał w Chicago[1]. Po zakończeniu kariery przez 41 lat pracował w drukarni[6] na stanowisku maszynisty[1].

Zmarł 28 listopada 2000 w Evanston[1]. Miał syna i córkę[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Wisconsin Golden Gloves (1932)[2]
  • Międzynarodowe mistrzostwo Golden Gloves w wadze ciężkiej (1932)[2]
  • Mistrzostwo Press Gazette Wisconsin i Missouri Golden Gloves w wadze ciężkiej (1933)[2]
  • Wicemistrzostwo Wisconsin Golden Gloves (1933)[2]
  • Intercity Golden Gloves 2nd Division (1933)[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Adolph F. Wiater. Chicago Tribune, 2000-12-01. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Adolph Wiater – lista walk w bazie BoxRec.com. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
  3. a b Sport i Wychowanie Fizyczne. Polski Bokser, który oparł się Louisowi. „Gazeta Lwowska”. Nr 7, s. 4, 11 stycznia 1936. 
  4. W jaki sposób cegła pomogła w nauce. „Sportowiec”. Nr 12, s. 5, 21 lipca 1938. 
  5. 1934-09-26: Joe Louis 188¾ lbs beat Adolph Wiater 185 lbs by PTS in round 10 of 10. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
  6. a b c Pete Ehrmann: Not all Green Bay heroes wore green and gold. onmilwaukee.com, 2009-09-29. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
  7. Joe Louis Pro Boxing History! Part 1. muhammad-ali-boxing.org.uk. [dostęp 2016-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).
  8. Joe Louis – lista walk w bazie BoxRec.com. boxrec.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
  9. Czarny mistrz złotych rękawic. Liczne „ofiary” zwycięskiego boksera. „Echo”. Nr 187, s. 5, 7 lipca 1935. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]