[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Cielaki (sielsowiet Narocz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cielaki
Целякі
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

miadzielski

Sielsowiet

Narocz

Populacja (2009)
• liczba ludności


48[1]

Kod pocztowy

222395

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cielaki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Cielaki”
Ziemia54°43′47″N 26°47′39″E/54,729722 26,794167

Cielaki (biał. Целякі; ros. Теляки) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Narocz.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Miadzioł a następnie w gminie Kobylnik.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 59 osób, 1 była wyznania rzymskokatolickiego a 58 prawosławnego. Jednocześnie 1 mieszkaniec zadeklarował polską a 58 białoruską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 19 domach zamieszkiwało 105 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w m. Miadzioł. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Miadziole i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kobylniku[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Cielaki, wieś, powiat wilejski, gmina Miadzioł, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 338.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 28.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 39.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 51.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]