Żyła pępkowa

Żyła pępkowa – w anatomii człowieka nieparzysta żyła występująca w okresie życia płodowego. Biegnie w pępowinie i prowadzi utlenowaną krew z łożyska do żyły wrotnej wątroby, przy czym część krwi (ok. ⅓ objętości) omija krążenie wrotne i poprzez przewód żylny (przewód Arancjusza) wpada bezpośrednio do żyły głównej dolnej.

Zamknięcie żyły pępkowej następuje po zamknięciu tętnic pępkowych, co umożliwia autotransfuzję pozostałej w łożysku krwi. Naczynie w ciągu tygodnia od porodu ulega całkowitemu zarośnięciu, tworząc więzadło obłe wątroby. Więzadło rozciąga się od pępka i łączy się z więzadłem sierpowatym wątroby.

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993. ISBN 978-83-200-4251-1. Brak numerów stron w książce
• Grzegorz H. Bręborowicz (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 83-200-3443-4. Brak numerów stron w książce