Świack (rejon szarkowszczyński)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°23′01″N 27°22′40″E/55,383611 27,377778 |
Świack – dawny folwark i osada. Tereny, na których leżały, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Jody.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1][2].
W latach 1921–1945 folwark i osada leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Jody.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 31 osób, 13 było wyznania rzymskokatolickiego, 8 prawosławnego, 2 staroobrzędowego a 8 mojżeszowego. Jednocześnie 21 mieszkańców zadeklarowało polską a 10 białoruską przynależność narodową. Było tu 5 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 folwark w 2 domach zamieszkiwało 13 osób; osadę w 2 domach 5 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Borodzieniczach i prawosławnej w Jodach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jodach[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ osada Świack na mapie (powiat brasławski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-12-17] .
- ↑ folwark Świack na mapie (powiat brasławski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2021-12-17] .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 52 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 7 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1705 .