Toropiec
Szablon:Miasto zagranica infobox Toropiec (ros. Торопец) – miasto położone w zachodniej Rosji na terenie obwodu twerskiego, centrum administracyjne rejonu toropieckiego, 332 km na zachód od Tweru.
Historia
Pierwszy raz wymieniany w 1074 w składzie Księstwa Smoleńskiego, od 1167 stolica samodzielnego księstwa. Wywodził się stąd Mścisław Udały, syn Mścisława Chrobrego, którego wnuk Aleksander Newski poślubił tu w 1239 Aleksandrę z Połocka. W XIV w zajęty przez litewskiego księcia Olgierda wchodzi w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego. W czasie wojny litewsko-moskiewskiej zdobyty w 1503 przez wojska moskiewskie wchodzi w skład Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, w wyniku przegranej bitwy pod Wiedroszą.
W dniach 5-19 września 1580 wojska polskie pod dowództwem hetmana polnego litewskiego Krzysztofa Pioruna Radziwiłła dokonują rajdu na ziemie moskiewskie i pokonują Moskwę w bitwie pod Toropcem (2 500 ludzi pobiło 10 000 wojsk rosyjskich). W czasie wojny polsko-rosyjskiej w latach 1632-1634 ponownie zdobyte i złupione przez wojska I Rzeczypospolitej.
Od 1708 w guberni ingermanlandskiej, od 1777 w guberni pskowskiej i uzyskał prawa miejskie. Po doprowadzeniu tu linii kolejowej Bołogoje – Psków pomiędzy 1905 a 1908 miasto stało się centrum handlu drewnem. Od 30 października 1917 w państwie sowieckim, od 1935 w obwodzie kalinińskim.
Od 29 sierpnia 1941 do 21 stycznia 1942 pod okupacją niemiecką, oswobodzony w wyniku operacji Toropiec-Chołm.
Zabytki
- cerkiew św. Mikołaja (1666-1669)
- cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej (1698-1765)
- cerkiew św. Jana (1704)
- cerkiew Objawienia Pańskiego (1764)
Linki zewnętrzne
- Toropiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 410.